Veggir af bringu mér lafa,
bræða gat í minn hnausþykka maga.
En í kyrrðaröskrum við stefnum á heit
rétt fyrir náðir, rétt fyrir beit.

Halt' í minn lófa
tínt' klæði í móa
vörpum burt öskrum
og spektinni röskum.
Í rónni vér lifum til eilífðarnóns.

blautbotna, berskjölduð
berrössuð í engi.
Alvopna, baktjölduð
þó ég þig flengi.

Örmum vér kippum
andskotum frá.
Gegn blóðtepptum typpum
og dulinni þrá.

—-
fegurð frá fleytir
fáráðlings flýti
sjórinn svo seiðir
sigursins sýti
—-

Við týnumst ei í skeytlum…