komið er að leiðarlokum
Mér þið voruð mætust hvar
mátti starfa ein og var
miður mín í dimmum þokum
Til moldu hverfið aftur eins
annarsstaðar örlög liggja
Tregi ekki til er neins
nema tára og hjartameins
Sælir kveðju megið þiggja.
Klossar þeir er gekk ég á
fallnir eru frá
og fætur mínir nýja þrá
að sjá.
Í meinum var hún fegurst allra systra minna. Rebekka 2002.