og haldið í heljargreipum sér
Hann hefur hvíslað að mér
órökstuddum staðreindum
Hann hefur svelt mig
lífsins vatni
En í nótt lagði ég rýting
að rótum hans í brjósti mér
Og með kvalafullum öskrum
fleygði ég honum á eldinn
Í meinum var hún fegurst allra systra minna. Rebekka 2002.