Það sem hefur gerst hjá mér:
ég hef horf á afa minn degja
það vorkennir mér enginn
ég er þunglind
sit heima lokuð inni
ég vil ekki fara út!
Ég hef líka verið bosandi en það tekur enginn marka á því.
Fólk lætur erins og ég sé ekki til,
en ég er víst til.

ég sit hér inni,
öllum er sama.
Það kemur enginn og spyr hvað er að,
þannig að ég fer farm að klettar brún,
en þá er allt í einu eins og ég sé til,
en núna er ég farin.