Félag húsgagnabólstrara!!! Hvað er nú það. Ef ég á hinsvegar að kommenta á ljóðið þá erum við höfundur hreint ekki á sömu línunni hvað varðar sálina. Ef hann er að yrkja um sálina í hlutverki vitundar þá verð ég að segja að ljóðið vekur ekki samúð. Sálin er of dómhörð, upptekin af sjálfri sér. Spyr hvort lífið sé þess virði að eyða þúsundum (króna) í eitthvað sem virkar ekki. Huh. Lífið er ekki svona einfalt. Ef lyf og lyfleysur gera ekki gagn, má alltaf reyna að gera yfirbót og vinna góð verk fyrir hverja synduga hugsun sem maður hefur hugsað. Það ætti að vera flestum nægilegt vifangsefni út lífið. Það eina sem kemur í veg fyrir svoleiðis yfirbót er að maður sé ekki nægilega vandaður einstaklingur og ef maður er það ekki er ábyggilega ekkert því til fyrirstöðu að láta sig hverfa.