Hver í andskotanum ert þú og hvað ert þú að setja þig á háan hest gagnvart þeim sem eru að tjá sig hérna.
Ég er líka viss um að þú getur ekki sett saman eitt sæmilegt ljóð og ef þú gerir það verður bara til eitt ljóð sem er verra - eins og maðurinn sagði. Það væri ljóð sem ég samdi sjálfur, með rassgatinu á mér.

Þetta er alveg rétt sem þú segir. Maður getur lært mikið af gagnrýni ef hún er vel sett fram. Ég skil ekki alveg hvers vegna Krummi brást svona illa við en ég er sammála að þetta sé góður staður til að koma sínu á framfæri.

Gagnrýni er fín, en það má líka setja hana þannig fram að hún sé ekki eins og blautt tuska í andlitið… því miður hefur mér funndist þú gera það.
sumt af ljóðum sem eru birt hérna hafa einhverja þýðingu fyrir höfundinn, stundum mikla þýðingu, þannig að það má alveg gagnrýna af nærgætni.

thgu
ég vil gjarnan svara spurningu þinni við því hvers vegna ég sem ekki á íslensku.
SVAR:
ég yriki bæði á íslensku og ensku og geri það því að mér finnst það gaman. stundum dettur mér eitthvað í hug á ensku sem hljómar vel sem ljóð og stundum á íslensku. reyndar finnst mér enskan auðveldari í notkun.
ég byrjaði að yrkja "98 og svona fyrir alvöru á síðasta ári, ég geri þetta mér til skemmtunar og tilhvers að binda sig við eitt tungumál?
ég ætla ekki að búa á íslandi það sem eftir er og þá mun fólk ekki skilja ljóðin mín ef ég skrifa bara á íslensku.
svo fékk ég ljóð eftir mig (á ensku) samþykkt í loka keppni hjá poetry.com, not bad, myndi ég segja.
en eins og ég sagði þá er þetta fyrir mig og mér til skemmtunar og ég hafði hugsað mér að hafa það þannig.

thgu
ég vil gjarnan svara spurningu þinni við því hvers vegna ég sem ekki á íslensku.
SVAR:
ég yriki bæði á íslensku og ensku og geri það því að mér finnst það gaman. stundum dettur mér eitthvað í hug á ensku sem hljómar vel sem ljóð og stundum á íslensku. reyndar finnst mér enskan auðveldari í notkun.
ég byrjaði að yrkja "98 og svona fyrir alvöru á síðasta ári, ég geri þetta mér til skemmtunar og tilhvers að binda sig við eitt tungumál?
ég ætla ekki að búa á íslandi það sem eftir er og þá mun fólk ekki skilja ljóðin mín ef ég skrifa bara á íslensku.
svo fékk ég ljóð eftir mig (á ensku) samþykkt í loka keppni hjá poetry.com, not bad, myndi ég segja.
en eins og ég sagði þá er þetta fyrir mig og mér til skemmtunar og ég hafði hugsað mér að hafa það þannig.

Einmitt í fegurð gagnrýnarinnar sem rósinar koma fram. Já þegar fegurðin lýsir af einu orði og kemur mann í opna skjöldu. En þegar eigi er fegurð til staðar… hvað þá… á maður að horfa annað… eða á maður að opna sig og leyfa flóðgáttum sársauka, kvalar og dapurleika að fljóta yfir penna sem ritaði? Er maður svo séður á fegurðina að maður getur verið óskeikull. Veit ég ei það!

Sem betur fer er til misjafnt fólk, misjafn smekkur og misjöfn tilfinningagreind! Ég held að þitt vandamál sé að þú vilt skilgreina allt í tætlur. Segir að það séu allir um borð í sama ljóðafleyinu. Hvernig getur þú ákveðið að þetta fley verði seint talið til glæstra skemmtiferðaskipa? Er einhver algild regla til um það hvaða ljóð sé “gott”, hvað sé “slæmt” og hvað sé hreint meistaraverk? Margur listamaðurinn hefur verið misskilinn í gegnum tíðina!!! Ég lít á það þannig að ef ég get snert einn - já aðeins einn af billjónum þá stend ég undir því hlutverki sem ég gegni í þessu lífi. Ef að þú myndir t.d. leggja fram spurningu við ljóðunum (til að skilja þau betur) í stað þess að vera með svona hrikalega “sleggjudóma” þá myndi fólk kannski taka betur við gagnrýni þinni. Mér sýnist að það vanti smá (ja dálítið mikla….) tillitsemi hjá þér, atriði sem er nauðsynlegt í öllum mannlegum samskiptum. Það er gamall máltæki sem er notað í Arabalöndunum og kjarni þess er að það er þrennt sem er ekki hægt að taka til baka: Ör sem er skotin, tími sem er liðinn og orð sem er sagt (á einnig við skrifað). Kveðja frá mér :Þ

Hmm ja víst er satt að ljóð eru misjöfn að gæðum og verðleik. En á endanum skiptir mestu máli að skáldið sé sjálfu sér samkvæmt. Ef það eru einhver ljóð sem falla ekki að fegurðar og yndisskyni þín þá ráðlegg ég þér að fylgja fordæmi mín og annarra með því að leiða þau hjá þér!
Orðatiltækið oft má satt kyrrt liggja á sjálfsagt vel við í þessu máli.
Hvað varðar það að semja á ensku, eins og ég sá gribbu minnast á, þá er það undir hverjum og einum komið á hvaða tungumáli hann kýs að tjá sig. Í dag þegar heimurinn virðist sífellt verða minni og minni er ekkert nema sjálfsagt að fólk langi til að deila sínum tilfinningum og reynslu með öðrum þrátt fyrir bil tíma og rúms! Ein leið til þess er að tjá sig á öðru tungumáli en íslensku.


dipahanous

E.s. það þýðir ekki að ég sé að leiða hjá mér öll ljóð sem ég geri ekki athugasemd við!