Ást mín til þín,
út frá mér skín.
Vonin um ást þína,
er farin að dvína.

Fullvissan um útlegð frá þér,
situr nú föst í mér.
Svo sit ég nú og hugsa um það eitt,
hvað ég elska þig undurheitt.

Núna þig ég kveð,
með dána von í hjarta,
um að þú kæmir mér með,
og að við myndum eiga saman framtíð bjarta.

Esmeralda/97