Kysstu stjörnu og sendu hana til mín, þá kyssi ég stjörnu og geymi hana handa þér, geymdu hana í hjarta þér, geymdu hana á sálinni, og lofaðu að þú hleypir aldrei öðrum inn.
Einkennileg tilfinning ekki satt? Ef einhver hefur einhverntíman dúndrað svona stjörnu á mig hlítur oddurinn á henni að hafa þríst sér í gegnum augað og inn í heila. Hins vegar verð ég bara að viðurkenna að mér fanst ljóðið helst til væmið. Hljómar í mínum eyrum bara eins og ástarþvæla í svarthvítri vælumynd frá sjötta áratugnum. En hvað veit ég um ást, ætli hún verði ekki að vera nógu sykursæt til þess að hitta í mark. Ég mun sjálfsagt enda sem gamall fýlupúki, sem allir hata, niðurlægður og útskúfaður af samfélaginu. Er það ekki rómantískt?
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..