hann gekk inn,
harmi þrunginn.

hann gekk um sinn,
maðurinn var þá stunginn.

hnífurinn sást,
aðeins í andartak.

hann heyrðist kljást,
hann mjöðm mannsins skak.

blóðið rann,
í stríðum straumum.

rautt með sann,
æddi það út í flaumum.

hann hneig niður,
alveg steindauður.

seinna varð siður,
að kalla hann sauður.

hann fékk aldrei frið,
upp frá þessu.

byssu morðingjans mið,
varð seinna að klessu.

kv. Amon