mig ei má snerta
líkt og málningarblautann vegg
það myndi húð mína erta
og ég yrði meiðslin ein

ég er holur í hausnum
í honum er ekkert nema loft
ég sit heima og húki
ég hugsa ekki oft

tala við tómið
tilgerðar-félagann
heyri að aðeins ómið
af eigin rödd

ekkert svar er til
enginn vill útskýra
enginn veit hvað ég vill
ég efast um eigin vitsmuni
you think I'm different, when we are truly the same, I only show what others hide.