Ég ligg hér ein á þessum kalda stað.

Enginn veit hvar ég er.

Minn eigin andardráttur
bergmálar í tóminu.

Tár mín frjósa föst við kinnarnar
og ég öskra,
en enginn heyrir til mín.

Í blóði mínu ligg ég
og sé allt líf mitt þjóta hjá.
Gamlar ástir,
gömul tár.

Og allt verður svart á svipstundu,
rétt eftir að ég öskra;

,,HJÁLP!"