Ég ligg hér ein á þessum kalda stað.
Enginn veit hvar ég er.
Minn eigin andardráttur
bergmálar í tóminu.
Tár mín frjósa föst við kinnarnar
og ég öskra,
en enginn heyrir til mín.
Í blóði mínu ligg ég
og sé allt líf mitt þjóta hjá.
Gamlar ástir,
gömul tár.
Og allt verður svart á svipstundu,
rétt eftir að ég öskra;
,,HJÁLP!"