Ég hef aldrei sagt neinum þetta áður en þetta ljóð samdi ég 3 dögum áður en ég kynntist ástinni í lífi mínu:

Allt sem að var og sem verður ei meir,
vorið og fallega rósin sem deyr
mér renna úr höndum og hafna í glæ
og höndunum aldrei ég tekið þau fæ.
Leitandi gleði ég greip ekki neitt,
gat ekki til mín hamingju seitt.
Sá bara fyrir mér svartnættið kalt.
Sorgbitinn taldi að misst hefði allt.

Ástleysi'og tregi, það ok sem ég ber
aldrei mun fara úr hugskoti mér
því óttinn við lífið, langanir og þrár
mig lagði að velli svo fjöldamörg ár.

En samt lifir vonin að verðir þú mín;
vinkona - ástin hún leitar til þín.
Án þín mun ég deyja því draumurinn sár
er um dögun með þér og laus við öll tár.

-decode