Þegar ég lít augum mínum á hana þá blindast ég af fegurð hennar,
þessi fegurð
þessi rödd
þessi ómó(d)stæðlegu augu
þetta fallega hár
þessi líkami
ég hef fengið nóg af því að bíða
og get það því()miður ekki lengur
ég re(i)ni og re(i)ni en ekkert gengur
ég re(i)ni að hætta að hugsa um hana
ég re(i)ni svo mikið
þessi kvöl
það er ekki hægt að gle(i)ma þessari fegurð og rödd
hvað á ég að gera
ég re(i)ni að hugsa ekki um hana en hvað sem ég re(i)ni mikið þá er alltaf erfiðara að gle(i)ma henni
ég hef re(i)nt að gle(i)ma henni í 2 ár en ekkert gengur
þessi kvöl…
þessi kvöl…
ég get þetta ekki
ég sef ekkert
ég næ engri einbeitningu
ég get ekkert annað en hugsað um hana
sama hvað ég re(i)ni og re(i)ni þá verður líf mitt aldre(y) að lífi fyrr en ég fæ hana
hún er fullkomin
hvað get ég gert……

Til hamingju! þetta er lélegasta stafsetning sem ég hef séð.