Grimmdin tók hið góða úr stalli.
Hann staulast um gangana unglingur
Krítir í veggina þunglyndur.
Leiður,reiður og latur
Í brjósti hans felur sig ógeðslegt hatur.
Einn daginn hatrið dregur sig út
Allir hrökkva rosalega í kút.
Byssuna hann heltur á lofti
Hann stendur þarna fullur af stolti.
Hann skítur þig, hann skítur mig
Skítur alla svo sjálfan sig.
Allir gráta og gleyma honum
Gleyma öllum lífsins vonum.
Nú dauðinn náði þér drengur
Hvaða lífs leið þú gengur.
Mun ég alltaf elska þig
Vertu sæll, og á himnum, viltu minnast á mig?
kyy