Ég er kallaður skuggapétur af vinum mínum (Mössa klikk, hregga ofl) en ég er gamall pönkari og slagsmálahundur.

Í hvert einasta skipti sem ég geng niður laugarveginn, í slitnum leðurbuxum með gat á rassinum og keðju vafna um hendina á mér er stundum starað á mig eins og ég sé eitthvað öðruvísi en aðrir. Ég hreggi og félagar vorum t.d. að biðja lítinn dreng sem var að labba niður laugarveginn um klink en þá hljóp hann í burtu og kallaði á foreldra sína. Ég kallaði drengin náttúrulega fordómafullann afturhalds segg og fór þá pabbi hans að vea með einhvern kjaft, einhver ræfilsleg skrifstofublokk. Ég sagði honum að þetta kæmi honum ekkert við og greip um skirtuna hans, togaði hann nálægt og sagði við hann “ÞÚ SKALT EKKI GERA EITTHVAÐ SEM ÞÚ MUNT SJÁ EFTIR”. Þá tók hann þessu sem einhverji hótun og náði í lögregluna og ég þurfti að sitja inni í nokkurn tíma, en ég er náttúrulega vanur hrauninu og lét það ekki mikið á mig fá.

Ég vil meina að lögreglan og samfélagið í heild sinni sé afar fordómafullt gagnvart öðruvísi fólki. og heimta ég að það sé litið á okkur eins og fólk!

Skugginn