Legend of Zelda: The Wind Waker The Legend of Zelda: The Wind Waker


Biðin hefur verið endalaus og henni fer brátt alveg að ljúka. Það
er ekkert annað á boðstólnum en að dást af frammistöðu
Nintendo manna. Þeir vita greinilega hvenær skal hrökkva eða
stökkva. Allir vita hversu mikil áhætta fólst í því að breyta útliti
leiksins, en þeim tókst það og gerðu það vel í þokkabót. Gaman
er að rifja upp gamlar stundir. Alveg frá því að Nintendo kom
fyrstu Zelda leikjunum á makaðinn hefur almenningur náð að
stimpla nafninu inn í hausinn á sér. Fólk sem að þekkir ekki
seríuna ætti að skammast sín. En það eru ekki margir því að
flestir af okkar kynslóð hafa eitthvað með hana að gera. Ég verð
að viðurkenna að fyrsti Zelda leikurinn sem ég spilaði og kláraði
var Ocarina of Time, enda var ég ekki mikill áhugamaður um
leikjatölvur sem barn. Ég er alveg viss um að áhuginn
kveiknaði þegar ég spilaði Ocarina of Time. Yndisleg tilfinning
að komast á Hyrule Field fyrst, því að það var svo mikið til að
skoða og klára. Mario 64 hjálpaði til en komst ekki með tærnar í
Ocarina of Time. Ég var lengi að vinna leikinn, 2-3 mánuði,
enda 13 ára polli. Reyndar finnst mér jákvætt að klára hann á
svona löngum tíma því svona reynslu gleymi ég aldrei.

Ég spilaði leikinn eiginlega á besta tíma því að yngra fólkið
hefur yfirleitt betra ímyndunarafl. Á meðan spiluninni stóð horfði
ég stundum út í buskann og hugsaði “Kannski fer ég þangað
einhvern tímann”. Og viti menn, ég komst oftast þangað.
Svo þegar ég var ekki við þá gat ekki hugsað um neitt annað en
leikinn allan daginn. Þegar ég kláraði hann var ég ánægður
með sjálfan mig enda gríðarlegt ævintýri sem ekki margir á
mínum aldri hafa fengið tækifæri til þess að klára. Þrátt fyrir það
var ég líka dálítið leiður, því maður hafði á tilfinningunni að eftir
svona reynslu myndi maður ekki lenda í annarri slíkri í langan
tíma. Ennþá, í dag hef ég ekki fundið leik sem kemst nálægt
skemmtunargildi Ocarina of Time. Majora´s Mask var
náttúrlega fræbær leikur og skemmtilegar nýjungar teknar
fram. Hann var samt engin bylting og OoT skyggði á hann
allan þann tíma sem ég reyndi að klára hann. Þá er góð
spurning, á hvorn leikinn minnir nýjasti kaflinn meira á,
Majora´s Mask eða Ocarina of Time.
Eiji Aonuma sem leikstýrði Majora´s Mask er mættur aftur og
Miyamoto er framleiðandinn. Það þýðir að Miyamoto hefur
einhver afskipti á þróun leiksins.
Ég minni á að EAD menn hafa ekki einu sinni búið til einn AAA
leik fyrir Gamecube fram að þessu og þessi mun eflaust brjóta
ísinn.

Hver gleymir deginum þar sem að Nintendo sýndu Zelda á
Gamecube í fyrsta skipti á SpaceWorld 2000 sýningunni ?Á
þessari ágætu sýningu sýndu þeir stutt brot úr flestum
leikjum sem þeir voru með í þróun. Zelda vakti auðvitað mesta
athygli enda ein stærsta sería Nintendo frá upphafi.
Myndbandið sýnir Link berjast við Ganondorf í mjög
raunverulegri grafík, bump-mapping, real-time shadowing
o.s.fv. Fólk fór almennt ánægt heim og allir voru sáttir. Ári
seinna ákváðu þeir að sýna nýtt brot úr leiknum. Fólk kom sér
þægilega vel fyrir í salnum og beið með mikilli eftirvæntingu
eftir nýja myndbandinu.
Nintendo kom öllum á óvart og breytti grafíkinni. Ég var einmitt
á IGN korkunum þegar þetta gerðirst og annaðhvert topic
hljómaði svona “OMG Zelda Cel-shaded I´m going to kill
myself”.
Ég var í shocki alla nóttina og mig langaði bara að fá eitt feitt
móðursýkiskast. Hægt og rólega sætti ég mig við þetta.
Strangt tekið til orða leið yfir fólk á svæðinu. Margir blaðamenn
fóru bálreiðir heim og líf margra var lagt í rúst.
Söguþráðurinn er ennþá frekar óljós. Við vitum að sagan gerist
100 árum eftir Ocarina of Time. Blaðamenn eru líka með á
hreinu að systur Links, Arilla, er rænt af risastórum fugli.
Markmiði er að koma henni heilli heim. Ég hef það samt á
tilfinningunni að það á meira á bakvið þetta og fljótt á Link eftir að
lenda í mun dýpri baráttu. þetta, en ég ábyrgist það náttúrlega
ekki. Hef ekki hugmynd hvort að Zelda verði í leiknum, enda lét
hún lítið sjá sig í Majora´s Mask. Samt var það eitt sem fékk
mig til þess að hugsa. Skoðið skjöld Links. Hvað sjáið þið ?
Triforce merkið eins og það leit út í OoT. Líka, á einni myndinni
telja sumir að Link haldi í Master Sword, persónulega finnst
mér sú mynd geti þýtt margt annað.

Óvirnir eru frekar hefðbundnir, ekkert voðalega ólíkir þeim sem
við höfum séð áður, skrímli með sverð og skyldi og litlar
ófreskjur. Spurning, hvort að erkióvinurinn Ganon verði í
leiknum. Önnur spurning er hvort hann muni erfa svínsútlitið
eins og hann var með í elstu leikjunum og teiknimyndunum
eða mun hann líta út eins og hann gerði í OoT ?

Á E3 2002 fengu fjölmiðlar og annað VIP fólk að spila leikinn í
fyrsta skipti. Þá, eins og Miyamoto hafði áður sagt, féll flest fólk í
fyrsta skipti fyrir leiknum og um leið hurfu gamlir fordómar
gagnvert útlitinu. Leikurinn spilast eiginlega alveg eins og
forverarnir á N64, nema uppsetningunni hefur verið komið
þægilega fyrir á Gamecube stýripinnanum. “Z” miðinum, sem
aðrir leikir hafa gjarnan apað eftir, hefur verið komið fyrir á “L”
takkanum. Til að útskýra þetta fyrir ykkur sem ekki hafa spilað
Zelda leikina á N64, eftir að þú hefur miðað á óvin með
“L-targeting” geturðu gengið í kringum hann á meðan þú snýrð
þér alltaf að honum. Með “A” takkanum notarðu sverðið. Ef þú
heldur takkanum inni þá snýst Link í ótal hringi og sker niður
það sem er í kringum hann s.s. gróður, óvini og annað slíkt. “B”
takkinn er notaður til að framkvæma hreyfingar, s.s “jump
attack” og til að sleppa taki á eftir að þu hefur hangið á ýmsum
hlutum s.s. klettabrúnum. Ef þú ýtir á “R” þá notar Link
skjöldin, ýtir kössum, beygir sig niður eða skríður. Link stekkur
sjálfkrafa eins og í Ocarina of Time sem virkarði furðulega vel.
Í þetta skipti getur spilandinn snúið myndavélinni 360
gráðugur umhverfis Link og “zommað” inn og út frá honum. Og
auðvitað er hægt að beina myndavélinni fyrir aftan hann eins og
í fyrri leikjunum, með því að ýta á “L” . Þú ýtir á “Z” til þess að sjá
veröldina í fyrstu persónu. Myndavélin var samt ekki alveg að
standa sig í demóinu og vonandi laga þeir hana fyrir
útgáfudag. Link getur líka sveiflað sér á köðlum, sveiflað sér í
hringi, lært galdra og gert margt annað skemmtilegt, nýtt eða
sígilt. Stór hluti leiksins gerist á sjónum og þess vegna er lagt
mikla áherslu á að ferðast á milli eyja á skútunni þinni. Þeir
sem spiluðu eldri leikina hafið líklega tekið eftir því hvernig hver
og einn Zelda leikur tekur fyrir ákveðið þema. OoT reiddi sig
mjög mikið á tónlist og í Majora´s Mask komu grímurnar mest
við sögu. Í þessum leik fer vindurinn, eins og nafnið bendir til,
með aðalhlutverkið. Vindáttinn á örugglega eftir að skipta
sköpum á sjónum býst ég við. Miyamoto segir að við ættum
ekki að örvænta um lengd leiksins, og segir að handan við
honið bíði 40 tíma spilun, en hann er þá 10 tímum lengri en
Ocarina of Time.
Miyamoto var spurður hvort að Link eldist í leiknum, hann gaf
ekki frá sér beint svar en sagði okkur að spila leikinn til að
komast að því.

Þegar Link labbar um umheiminn getur hann fundið ýmis tæki
og tól sem hjálpa honum í gegnum leikinn. Eins og í fyrri
leikjum gegna þau miklu hlutverki. Deku spýtann er ákaflega
gott dæmi. Með henni geturðu bæði slegist og notað sem kyndil.
Með því að kveikja á öðrum kyndlum leysast ráðgátur. Þannig
virka eiginlega Zelda leikirnir í heild.
Núna, sem er ólíkt fyrri leikjunum getur Link tekið upp vopn
óvinana eftir að þeir hafa verið drepnir. Hlutum er hægt að koma
fyrir á “X” og “Y” með því að fletti í gegnum “menu-inn”. Þegar þú
ýtir á þá einu sinni þá tekur Link upp hlutinn og í seinna skiptið
er hluturinn notaður. Þrír fastir hlutir hafa formlega verið kynntir,
“hookshottið”, kíkirinn og galdrasteinninn. Link hefur líka
auðvitað gamla sverðið og trausta skjöldin til staðar.
Hookshottið hjálpar þér að komast á staði sem eru lengra en
stökksfjarlægð í burtu. Þú miðar og skýtur eins og í fyrri leikjum
og að lokum dregur tækið þig á leiðarenda. Galdrasteinninn
leysir álfkonuna Navi af og gefur þér vísbendingar ef þú ýtir á
“Z”.

Grafík leiksins eru einstök á sinn hátt. Nintendo eyddi miklum
tíma í að gera leikinn mjög flottan frá tæknilegu og listrænu
sjónarhorni. Leikurinn spilast í Cel-shading. Cel-shading er
ný grafísk tækni sem gefur leikjum teiknimyndaútlit. Hún hefur
verið notið áður í leikjum eins og Jet Set Radio, en enginn leikur
kemst eins nálægt því að vera eins fullkomin þrívíddar
teiknimynd og Zelda. Leikurinn jafnast á við flestar Disney
teiknimyndir í dag. Miyamoto lagði líka mikla áherslu á
svipbrigði. Fáir eða ekki neinir leikir hafa svipbrigði sem jafnast
á við Zelda. Þau eru á góðu máli “jaw-droppers”. Margir kvörtuðu
undan breiðu andliti Links, sértaklega stóru augun. Þetta var
aðeins gert til þess að svipbrigðin yrðu greinilegri. Augnráðið
hefur mikil áhrif á leikinn, þú áttar þig betur á umhverfinu eftir
því hvernig augun líta út.
Líka mjög skemmtilegt við þetta allt saman er klæðnaðurinn og
önnur mjúk efni hegða sér mjög raunverulega í umhverfinu,
þ.e.a.s. að allt sveiflast í hárrétta átt. Í einu myndbandinu sést í
hurð skellast og hún beyglast í kjölfarið.
Shigeru kom líka með góða ástæðu hvers vegna hann breytti
útlitinu og hún var sú að annars myndi leikurinn vera miklu
lengur í þróun og framhald kæmi ekki fyrr en á næstu
Nintendo tölvu. Hann sagði líka að leikurinn ætti að vera
frumlegur og ef hann væri eins og fyrri leikir þá væri hann ekki
a bjóða upp á neitt nýtt. Leikurinn rennur á 30 römmum á sek.
Sumir kvörtuðu undan þessu, en þegar þeir sáu hverju
Nintendo fórnaði fyrir aukarammana þá héldu þeir sér saman.
Eitt það besta við nýju vélina er að útsýnið er endalaust og
leikurinn hægir aldrei á sér, jafnvel á umfangsmestu stöðum.
Enn einn kosturinn við Cel-shading er að leikurinn verður aldrei
gervilegur, áferðin afmyndast ekki þegar þú ferð nær henni. Ef
þú tekur upp kíkinn þá geturðu skoðað umhverfi sem er lengst í
burtu, og sem betur fer er það lifandi jafnvel úr mikilli fjarlægð,
þú sérð fólkið á bænum vinna störfin, sem er ólíkt flestum
leikjum, þar myndir þú sjá þennan týpíska 2D texture.

Brellurnar eru glimrandi. Margar eiga eftir að gera þig agndofa.
Eitt atriði sem ég ætti að taka fram er þegar Link berst við
risavaxið skrímsli sem rís upp úr hraunpytti. Þú sérð glóandi
hraunið leka af skrímslinu og aftur ofan í pottinn, í leiðinni
tekurðu eftir að allt skyggist mjög eðlilega. Án efa eitt flottasta
skuggakerfi sem sést hefur.
Annað sem ætti að taka fram er þegar að óvinirnir drepast, þá
leysast þeir upp og Þegar þú hleypur yfir gufuna þá færist hún
með þér.

Hljóðið er einnig magnað. Zelda serían hefur fengið góðan orðsír
vegna hljóðsins. Koji Kondo, sem hefur samið lang flestar
Nintendo laglínurnar er mættur aftur. Flestir muna örugglega
eftir Zelda “theme-inu” og sumir flauta það jafnvel ennþá af og
til. Hef ekki fengið staðfestingu hvort það verði í leiknum, en
vægast sagt skiptir það mig engu máli. OoT stóð sig mjög vel
án þess. Mörg sídild lög úr Ocarina of Time, Majora´s Mask og
Link to the past verða í leiknum. Vonandi gerir hann það, enda
langar mig að heyra gömlu melódíurnar aftur. Hvorki Link né
aðrar persónur tala í leiknum enda skertir það ímyndunaraflið.
Hvað mynduð þið gera ef Link myndi tala eins og Tidus í Final
Fantasy X ?
Reyndar heyrirðu smá muldur í þorpsbúum og öðrum
karakterum eins og var í Majora´s Mask.
Leikurinn er með Dolby Pro Logic 2 valmöguleika fyrir þá sem
eiga svoleiðis.

Þeir Japanar og Bandaríkjamenn sem forpanta leikinn fá
aukadisk með. Á honum er Ocarina of Time og Ura Zelda,
sem hefur nýlega hlotið nafnið Ocarina of Time Master Quest.
Master Quest er eiginlega sami leikur og Ocarina of Time
nema borðunum hefur verið breytt. Grafíkin hafa einnig verið
endurbætt, aðeins hærri upplausn en í N64 útgáfunum. Á
disknum verða líka myndbönd úr væntanlegum leikjum.
Það hefur ekki enn verið staðfest hvort hann komi hingað.

Svo er bara að vona að allt reddist. Ef maður þekkir Shigeru rétt
þá átti þetta eftir að vera massatitill. Í rauninni er ekkert sem
getur dregið leikinn niður. Sagan, leikspilunin, grafíkin og hljóðið
eru í sérflokki. Ég viðurkenni þó að ég hefði frekar viljað gamla
útlitið, en núna er ég vanur því nýja. Vonandi verða einhverjar
nýjungar sem hafa ekki verið ennþá kynntar.
Annars væri ekki slæmt að fá meira af því góða. Maður spyr oft
sjálfan sig hvort það sé hægt að bæta eitthvað sem er nú þegar
fullkomið, efa það.

Leiknum var frestað í BNA og kemur ekki út fyrr en í mars.
Frestuninn mun örugglega hafa áhrif á evrópsku útgáfuna
sem hefur ekki enn verið staðfest.


Takk fyri