maður sat bara og horfði á fólk deija og var allveg sama, maður þekkti ekkert persónurnar og það var ENGIN persónukynning og engin persónubygging svo að það voru í raun engar persónur (eða þannig) og maður vissi ekki einu sinni hver það var sem dó…
„Ef þú smælar framan í heiminn þá smælar heimurinn framan í þig.“