Núna er ég búinn að heyra allskyns gagnrýni, þetta hentar bara sumum myndum, þetta ætti bara alls ekki að vera í notkun og að þetta sé framtíðin svo eitthvað sé nefnt.
Eftir að ég sá Spy Kids þegar ég var nýju ára áttaði ég mig á því hvað þetta var í rauninni tilgangslaust og óspennandi. Vei, að sitja með pappagleraugu bara svo að eitthvað drasl skjótist í andlitið á mér. (Og ef að litlu barni er ekki skemmt, er þá í alvörunni markaður fyrir þetta? Kannski var ég bara svona þroskaheft barn.)
Ég veit að gleraugun í dag er aðeins öðruvísi og tæknin er mun betri og allt það en er þetta ekki eitthvað sem verður þreytt?
Því meira sem ég hugsa um þetta því minna sense meikar þrívídd í bíó. Eins og ég sé þetta (í augnablikinu, ég er opinn fyrir öllu) þá er hægt og bítandi verið að troða þrívídd í allar myndir, sama af hvaða tegund þær eru og lýtur allt út fyrir það að framleiðendur vilji að allar myndir verði orðnar þrívíddar myndir fyrir árið 2020 eða eitthvað.
En kommon hvern langar að sjá t.d. rómantískagaman mynd í þrívídd? Og fyrst að við erum byrjuð að ræða um það, hvern langar að sjá Tianic í þrívídd?
Já Titanic með skipinu sem skellur á ísjaka og sekkur. Hvað er spennandi þrívíddarlega séð við það?
Ég er ekki að fokka í ykkur fólk. http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-1258336/Titanic-3D-James-Camerons-Avatar-followup-2012.html
En nú hljóma ég kannski of þröngsýnn en það er ekki markmiðið heldur vill ég að þið komið með alvöru kosti og galla við þrívíddina sem allir virðarst elska. Og hata.
If writers wrote as carelessly as some people talk, then adhasdh asdglaseuyt[bn[ pasdlgkhasdfasdf.