sorry strákar, þetta var bara alls ekki að ganga!!
Jæja, núna kemur mikil niðurrifsgrein enda get ég bara ekki orða bundist. Ég ætla þó að reyna draga fram það sem mér fannst jákvætt þegar ég get komið því við.
Byrjum jákvætt…frábær hugmynd, og í takt við tíðarandann, þ.e. utandeildin sem sjaldan hefur verið vinsaælli, með skrautlegum liðum likt og Afrika ofl, og svo náttúrlega bara hið áberandi málefni um samkynhneigð. Og svo til að toppa þetta var snillingurinn (ég segi enn snillingur því ég met mikils hans fyrr myndir) Róbert Douglas á bak við þetta flest allt saman. Ég gat ekki annað en hlakkað til enda hef ég sjaldan hlegið jafn mikið og þegar ég sá stuttmyndina hans Draumlandið Ísland sem var síðar seinna að frábæru myndinni Íslenski draumirinn, og svo hin fantagoðu “maður eins og ég”. En hvað gerðist…?
Fyrst og fremst fannst mér hún bara ekki fyndinn, og persónurnar voru einstaklega óáhugaverðar og flatar. Frábær pabbi, skilur ekkert í því af hverju strákurinn sinn er í sjokki eftir að hann labbar inn á pabba sinn vera ríða e-m í rassgatið í sófanum heima, nýbuinn að frétta af kynhneigð hans. Og pabbinn umhyggjusamur…“hérna keyptu þér pizzu”. Og lætur siðan kærasta sinn svona totta sig meðan straksi fer fram.
Ekki veit eg hvort hann Orri atti að vera svona “comic relief”, enda fannst mer hann frekar virka sem svona “depression factor”. Atti það virkilega að vera svona fyndið að vera svona leiðinlegur? Sorry ekki að virka. Virkaði með Joni Gnarr, en hann naði lika að gera þetta fyndið með sinum hætti.
Samtölin voru skelfing, þunglyndisleg og innantóm. Nær einungis svona frasar “ég nenni ekki þessu kjaftæði, þegiðu, helvítis hommafórbolti” og svona mætti lengi telja.
Samtölin milli fjölskyldumeðlimanna allra voru bara kjanaleg, mer leið eins og eg væri að sja blindfullan islending ut i utlöndum að gera sig að fifli.
Það er ekki fyndið að segja “þegiðu” við mannseskju tíu sinnum i mynd, kannski broslegt í fyrsta skiptið en af hverju kom ekki e-ð framhald á því rugli a.m.k. Hvað var málið með gaurinn, og af hverju lætur þessi kona koma svona fram við sig? Kom aldrei utskyring á því, eins erfitt og það var að horfa á hana ofleika svona hrikalega.
Einmitt, ekki alveg svona hlý og fyndinn mynd…frekar svona sorgleg og þunglyndisleg. Aðalleikarinn var þó fínn en senunnni fannst mer stolið af Helga Birni sem var frábær sem umhyggjusami coachinn og virkaði mjög sannfærandi. Og að sjálfsögðu getum við ekki gleymt þessari Kambódísku draumaprinsessu…vildi óska að ég hefði farið að læra viðskiptafræði með henni :)
Ég skelli skuldinni á Jón Atla sem var að ég held aðstoðarhandritshöfundur og aðstoðarleikstjori. Trui ekki að Robbi geri þetta aleinn og ostuddur. Jon Atli er að gera allt aðra hluti t.d. í leikhusi sem eru svakalega dramtískir og eflaust mjög vandaðir, en hans hugsunarhattur a bara alls ekkert heima í mynd sem atti að vera lett grinmynd. Snerist svona frekar upp i fjölskyldudrama sem átti að vera fyndið en var bara sorglegt. Mamman tilkynnt sem dauðvona!!?! hvað var það, full langt gengið hja kallinum, er það ekki?
Það eru í raun endalausir hnökrar á þessu, bæði í tenglsum við fordóma í þessu samfélagi sem eru svo úreltir og yfirtjúnaðir að manni fannst nóg um. Maður hefði frekar skilið þetta uti a landi (no offense) en i “menningarborginni” Reykjavik, og svo var meira að segja synt fra Gay Pride göngunni sem tugir þusunda eru a…ætti sa boðskapur ekki að hafa skila ser a.m.k. örlitið. Það voru bara nær allir mjög oskilnigsrikir og fjandsamir.
Að auki var utaneildin aðeins vanhugsuð þegar öllu er a botrninn hvolft. Af hverju ætti svona stjörnu leikmaður að fara yfir 5. klassa fotbolta þegar hann gat farið yfir í e-ð annað úrvalsdeildarlið. Ef hann hefði t.d. farið í 3. deildina hefði liðið a.m.k. geta mætt K.R. í Visa bikarnum! En þetta er smaatriði sem skiptir kannski ekki miklu mali.
eg held þetta se orðið nogu langt, þó svo eg gæti haldið afram og farið frekar ut i smaatriðin, en þetta svona fannst mer vera það helsta.
Vonbrigði…mikil, því miður :(
vona bara að Balti hafi ekki skitið jafn illa a sig og Robbi