Mér finnst þú mega lengja umfjallanir þínar. Þær eru alltaf svo stuttar. En djööö mig langar að sjá þessa mynd.

Sælir,

Hef séð þessa mynd. Bara eitt sem ég vill taka fram, það er að hún er alls ekki fyrir viðkvæma.

Þoli ekki þegar fólk fer á mynd og fer svo að væla yfir að það eigi ekki að sýna svona.

Fólk þarf ekki að fara á myndir, en ef það kýs að gera svo. Þá á það að þola það sem fyrir augum ber, svo er alltaf hægt að hætta að horfa og fara út.

Kv.

Þessi grein er alltof stutt… Hver samþykkir svona lagað?

*** SPOILER WARNING ***



Já, þessi mynd er -vægast- sagt ekki fyrir viðkvæma.
Myndin er engu að síður stórbrotið meistaraverk og fjallar um kærustuparið Alex & Markus og vin (og fyrrverandi kærasta) Alex, Pierre.
Alex er nauðgað á mjög ofbeldisfullan og hrottalegan hátt og varir það atriði í 9 mínútur .. þannig eins og ég segi, ekki fyrir viðkvæma.
Markus og Pierre fara þá í hemdarleiðangur til að finna manninn og koma fram hefndum.
Það atriði er einnig mjög sóðalegt og -alls- ekki fyrir viðkvæma.

Myndin gerist eins og tekið er fram hér að ofan í “Memento style” og lítur út fyrir að vera tekin með stafrænni vídjó-kameru og er kvikmyndatakan vægast sagt “athyglisverð” :)

Músíkin er hrein snilld og tekst að skapa flott andrúmsloft út alla myndina.

Þannig allt í allt, mjööög góð mynd ***1/2 / ****
Án efa besta mynd sem ég hef séð það sem af er þessu ári.

Já, þó svo að formið hafi verið það sama og í Memento (þ.e.a.s. tímaröðunin) þá er tilgangurinn og framkvæmdin mjög mismundandi í þessum myndum. Í memento notaði Nolan þessa tækni til þess að búa til púsluspil í anda þess púsluspils sem aðalpersónan var að upplifa og til að gefa okkur innsýn inn í þann heim að hafa ekki neitt skammtímaminni og lifa í þeim verileika að hafa ekki hugmynd um hvað gerðist á undan (þó svo að við hefðum þann hæfileika sem aðalpersónan hafði ekki, að skyggnast inn í framtíðina). Í Irréversible notar Noé þessa tækni til þess að undirstrika andstæðurnar sem koma fram í byrjun og enda myndarinnar. Hann notar einnig myndatökuna og lýsinguna til þess að undirstrika þennan punkt. Það er algjört myrkur og myndatakan er mjög kaótísk í byrjun myndarinnar en síðan róast myndatakan niður og atriðin verða bjartari eftir því sem líður á myndina. frá fullkomnu ógeði og ranglæti yfir í hið fullkomna sakleysi. Fullkomlega meistaralega farið með þessa tækni að hálfu beggja leikstjóra en eitthvað sem ég vona að veðri ekki tíksubylgja í bandaríksiri mainstream kvikmyndagerð þarsem allalr sögur verði sagðar í öfugri tímaröð afþví að það er svo “cool” en ekki afþví að það þjóni sögunni eða boðskapnum