Það er tæknilega alveg rétt að blue/green screen ‘virki’ eins, en þú verður að vita hvenær það er betra að nota blátt og hvenær er betra að nota grænt.

Í digital video er þumalfingursreglan sú að betra sé að nota grænt.
Afhverju?
Vegna þess að digital video hefur tvisvar sinnum meira næmi í grænum lit en í rauðu og bláu og því auðveldara að ná hreinum key með smáatriðum.

Blátt er líka erfiðara að eiga við í stafrænu þar sem mannsaugað er ferlega lélegt að sjá smáatriði í bláu og því líklegra að fólk gerir mistök í bláu en í grænu.

Í filmuheiminum er þetta öðruvísi… filman er yfirleitt næmust í bláu (þar sem blái layerinn í filmunni er ystur og fær því mest ljós á sig, grænn í miðjunni og rauður innstur). Blátt varð fyrir valinu upphaflega þar sem samsetning var gerð með ljósi, en ekki með tölvum.

Það eru alltaf undantekningar á öllu, en þú verður að læra að meta það hverju sinni hvaða key er betra að nota.
Fyrir video nota ég yfirleitt alltaf grænt, nema ef það þarf að vera grænt í forgrunni, þá nota ég blátt. Reglan er í raun einföld: hvað myndar mestan contrast við forgrunninn?
T.d. er ekki gáfulegt að mynda fólk í glansandi leður eða PVC klæðnaði á bluescreen, þar sem svart endurkastar tæknilega séð mest af bláum lit og því getur key orðið óhreinn, sem eykur eftirvinnsluna.

Eins þarf að passa uppá color compression í DV til að ná góðum key. PAL DV notar 4:2:0 format, sem er það sama og mpeg2. NTSC DV notar 4:1:1 format.
Hvort er hentugra í blue/green screen?
Fer eftir viðfangsefninu og hvað það gerir í rammanum.
PAL er hentugra fyrir myndir þar sem lítið er um hreyfingu milli ramma, en NTSC betra þar sem myndefnið hreyfist hratt eða mikið.
Afhverju? Ég skal reyna að útskýra…
Fyrst þarftu að vita hvað þessi númer þýða.
4:1:1 þýðir: Fyrir hverja fjóra punkta lárétt af ljósnæmi sem geymdir eru (luminance) er geymdur 1 punktur lárétt og 1 punktur lóðrétt.
Það þýðir að í upplausn 720x480, er litaupplausnin einn fjórði lárétt, eða 180 punktar (!), en lóðrétt heldur sér, 480. S.s. ljósnæmið er geymt sem 720x480 en litanæmið er geymt sem 180x480. Mannsaugað greinir ljós mun betur en liti, þannig að við verðum ekki svo auðveldlega vör við þetta á sjónvarpsskjánum.
4:2:0 er aðeins öðruvísi og er flóknara… fyrir hverja 4 punkta lárétt af ljósnæmi eru geymdir 2 lárétt og enginn lóðréttur, til skiptis við engan láréttan og 2 lóðrétta.
Þannig að ef þú ert með PAL vél, þá ertu að fá 25 ramma með fullu ljósnæmi, en svo ertu með 12 ramma (tæknilega 12.5 en fer ekki út í það hér) með 50% litanæmi lóðrétt og hinir 12 eru með 50% litanæmi lárétt. S.s. ljósnæmið er 720x576 í hverjum ramma, en litanæmið er 360x288 í öllum römmunum, en litaupplýsingarnar eru ekki úr sömu punktunum á milli ramma.
Þetta kemur berlega í ljós ef þú skoðar efni sem hefur hraðar hreyfingar því þá geturðu stundum séð að litaupplýsingarnar passa ekki við hreyfinguna, þar sem litaupplýsingarnar eru unnar úr bæði “þínum” ramma og næsta ramma.
Eins og ég sagði, mun flóknara dæmi.

Liturinn er jafnari (deilt jafn mikið á báða vegu í upplausninni) í PAL, en key fer í kerfi ef efnið er á mikilli hreyfingu, þar sem key getur verið að notast við litaupplýsingar úr tveim römmum eða jafnvel röngum ramma.
Liturinn er betri á hæðina í NTSC en verri á þverveginn, en á móti kemur að litaupplýsingar blandast aldrei milli ramma, sem er grundvallaratriði í að ná hreinum key í efni með hraðar hreyfingar.

S.s. fyrir green/bluescreen efni:
Fyrir action, skjóta á NTSC.
Fyrir drama, skjóta á PAL.

Eða ef þú getur, kaupa Panasonic AVX-100 og skjóta á NTSC 24p (sem er 23.976 rammar á sek, sem er auðvelt að hraða upp í 25 fyrir PAL).

Hvað um það… ég er kominn vel út fyrir upphaflega svarið…

Já snillingur.

Upphaflega var blue valinn sem litur vegna þess að hann var lengst frá húðlit manna.

Það er talað um að sólin gefi “fantastic” key á blán flöt. Af R-G-B gildum í í tölvu og þar af leiðandi DV vinnslu er sá græni skærastur og auðveldast er að lýsa hann upp. Þannig að innanhús þar sem lýsingin er ekki til fyrirmyndar væri skárra að nota green.

Þannig að ef út í það er farið myndi ég nota grænan inni og bláan úti. Sjáið t.d Star Wars episode 1 þegar þeir eru að skjóta fallið hans Obi-Wans í lokabardaganum við Darth Maul, þeir skjót það úti og stiðjast við bláan.

Það má til gamans geta að Þeim mun dekkri sem fötin eru - þeim mun betra er að nota grænan. Í Matrix voru allir í svörtu og því var að mestu(eða öllu) leyti notað grænt.

Aðal málið er samt þegar öllu er á botnin hvolft að lýsa þarf subjectið nógu vel upp og aðgreina vel frá skjánum á bakvið/fjólubláum/bláum/grænum.
Sá litur þarf að sjálfsögðu að vera vel lýstur líka.

“There is a myth that green is universally better for DV compositing. The myth seems to stem from two factors:

DV compresses color such that for every 4 pixels, color is stored only once, while luma is stored for every single pixel. Green, being the brightest of Red/Green/Blue, benefits the most in resolution.
Single CCD DV cameras (knowing color is to be compressed anyway) usually have more green pixels than Red or Blue ones.”

Ég á sjálfur 3ccd Canon XM2 mjög góð vél =)

Ef þið eruð eitthvað að nota After Effects í að green/blue screen-a, þá er Keylight plug-inið hiklaust málið. Fylgir með 6.0 eða ofar að mig minnir. Inn í honum er Spill Supressor og Matte choker og fl og gerir gömlu keying effectana í flestum tilfellum óþarfa.

Með fjólubláan eða appelsínugulan bakgrunn. Gengur auðvitað, en mun betra að nota chroma bláan eða chroma grænan, reyna að sleppa við það að vera á fleira en einu RGB sviði(ef maður getur kallað þetta svið).

ég hef emira að segja red screen-að… en það kom út kjánalega því að rauður endurvarpar ljósinu einhvernveginn í linsuna þannig að húð verður bleik… en það virkaði í víðasta skilning…

Þetta er sirka sama skotið, þjappað með Sorenson (DV hefði verið alltof stórt).
http://temsi.netwood.net/green_koss_source.mov
Uþb. 3MB erlent niðurhal.

Eins og þú sérð, þá varð ég að mýkja lausa hárið talsvert til að það yrði ekki of edgy eða með litabjögun, þar sem litaupplýsingar um 1 og 1 punkt eru ekki nákvæmar í DV (svo er andlitið líka það sem fókusinn er á en ekki hárið - ég vildi ekki að hárið drægi of mikla athygli til sín).

Stærsti gallinn við green screen úr digital efni, að mínu mati, er hvað það er algengt að edges fari til fjandans, annað hvort of skarpar, of mjúkar eða jafnvel með röngum litum (green screen filterar eiga það til að gera rauðleita rönd utan um viðfangsefnið).

Chroma key er aldrei “auðvelt”, heldur bara misflókið. Það er stundum hægt að ná góðum key með lítilli fyrirhöfn, en það þýðir ekki að það sé auðvelt. Maður verður að vita hvað maður er að gera til að það sé alltaf sem fyrirhafnarminnst.

BTW, Ultimatte notar ansi skemmtilegan fítus sem leiðréttir litaþjöppunina úr DV, með því að nota birtuupplýsingarnar sem grunn fyrir details - en þær upplýsingar eru í fullri upplausn.