já kamalflos er alveg merkilega heimskur<br><br>“komdu með peningana strax!”

Leon Perdue
Borgarstjóri Selfoss árin 1954-57

mikið rétt, mikið rétt. Kamalflos gerði sér alltof miklar vonir.<br><br>“Pffft, English. Who needs that. I'm never going to England.” Homer Simpson

<a href="http://kasmir.hugi.is/ThorX/"> Skoðið kasmíruna mína!!</a

Sæll jogi

Þetta sem ég skrifaði miðaðist að sjálfsögðu við liðið sem var þá hjá Stjörnunni. Þetta var skrifað á meðan Stjarnan var taplaust lið í fyrstu deild og besti þjálfari okkar Íslendinga, að mínu mati, Jón Kr. Gíslason var að þjálfa liðið. Liðið spilaði þá eins og ein góð og sterk heild og var án erlends leikmanns. Liðið var nokkuð laust við meiðsli. T.a.m. sigraði Stjarnan Blikana í báðum deildarleikjunum en tapaði í úrslitakeppninni því að mínu mati var eins og þeir voru saddir með að komast upp og höfðu þá þegar sannað að þeir voru betri en blikarnir voru þá.
En þá ákvað Jón Kr., sem var stoð og stytta liðsins, leikstjórnandi og þjálfari, að hætta. Þetta var áfall sem Stjarnan jafnaði sig aldrei á. Fenginn var aðstoðamaður Jóns Kr., annar Jón, en hann er Guðmundsson. Einnig var kaninn sem var fenginn ekki nógu góður, þrátt fyrir að hafa átt sæmilegt Valsmót. Formaður Stjörnunnar brást illa á þessum tíma, eftir að þjálfari og leikmenn vildu að kaninn yrði sendur heim. Þarna, á þessum tímapunkti var tímabilið farið í súginn, það var ekki spurning.
Kevin kom svo sem maðurinn utan Evrópu inn í liðið og fannst mér hann og Jón aldrei eiga skap saman. Kevin tók svo við mfl, enn einu sinni tók stjórnin vafasama ákvörðun, sérstaklega varðaðndi tímasetninguna. Örvar Kristjánsson, snillingur með meiru, ákvað þá að hætta og fleiri leikmenn fylgdu í kjölfarið. Æfingarnar breyttust nánast ekkert með ráðningu stóra Kanadamannsins sem þjálfara og leikmenn hættu eftir fyrsta tapleikinn undir stjórn hans, gegn Þór Akureyri. Leikurinn við Tindastól var varla marktækur þar sem liðið var gjörsamlega snautt af áhuga og margir lykilmenn farnir eða meiddir.
Með þetta í bikarnum þá var svipað á teningnum. Mér finnst leikirnir eftir að Jón Guðmunds hætti, við skulum ekki gleyma spennuleiknum gegn ykkur stólunum heima í Ásgarði. Þar réðust úrslitin á lokasekúndunum. Þrátt fyrir það var liðið byrjað að hrynja í sundur, á æfingunni fyrir leikinn var sagt Tyson að hann ætti að fara og svo var hann ráðinn aftur um morguninn og allt var í steik.
Semsagt, mín grein í fyrra miðaðist við að liðið yrði undir stjórn Jóns Kr. og ég spái því fastlega að liðið hefði komist í úrslitakeppnina ef hann hefði haldið áfram. En lífið er bara svona