
Í hinum leiknum í áttaliða úrslitum í dag áttust við Leicester City og Wycombe Wanderers á Filbert Street í Leicester. Ég sá þann leik ekki en verð að segja það að úrslitin komu mér ekki svo á óvart, en Wycombe vann 2-1 með mörkum McCarthy á 49. mín. og Essandoh á 90. mín fyrir gestina og Izzet á 68. mín. fyrir heimamenn.
Ástæða þess að þessi úrslit koma mér ekki svo á óvart er sú að Leicester spilar einhvern leiðinlegasta fótbolta sem ég hef séð, en þó árangursríkann. En í mínum augum er hann aðeins árangursríkur gegn sterkum andstæðingum sem kunna að spila fótbolta vegna þess að Leicester stillir alltaf upp mörgum leikmönnum í vörn og miðju og reyna að drepa leikinn niður með því að liggja aftarlega og sækja hratt á fáum mönnum og að brjóta oft af sér. En gegn slökum andstæðingum þar sem þeir þurfa að sækja og hafa boltan vantar heilmikið í þeirra leik og ekki get ég ímyndað mér að annarar deildar lið Wycombe hafi komið til að sækja af krafti og spila hraðan sóknarleik. Heldur hafa þeir eflaust felt Leicester á eigin bragði og gleðst ég mikið yfir því vegna þess að leiðinlegustu fótboltaleikir sem ég hef séð í seinni tíð eru leikir Leicester og þykir mér miður að léttleikandi leikmaður eins og Arnar Gunnlaugsson sé fastur á varamannabekknum hjá þeim.