Ég var að fá verstu fréttir sem ég hefði getað fengið í gærkvöldi :'(
Þetta er mín versta martröð að rætast þótt að þetta sé ekki einu sinni alveg pottþétt.
Þannig er mál með vexti að stjúppabbi minn er búin að vera slæmu af kláða og vanlíðan síðustu vikur og gat ekki sofið fyrir þessu.
Í gær fór hann til læknis..
Niðurstöður.
MJÖG LÍKLEGA SLÆMT KATTAOFNÆMI!!!!!!!
Hann fer í test eftir viku og ef þetta er kattarofnæmi þá ætla þau að senda kisuna mína burt :'(
Ég veit ekki hvað ég á að gera. Þessi köttur er mér ALLT. Hún er búin að hjálpa mér í gegnum alla mína erfileika síðan ég fékk hana.
Ég er búin að gráta stanslaust síðan mamma sagði mér þetta.
Og miðað við það hvernig fólki gengur að losna við 2 ára kött tel ég mjög líklegt að henni verði lógað. Ég get heldur ekki hugsað mér að hún Jenna mín verði hjá eitthverru fólki sem ég þekki ekki neitt og eigi eftir að eignast nýja fjölskydlu og bara gleyma mér.
En hvað á ég að gera??? Ég get ekki lifað meir ef hún fer. Það er henni einni að þakka að ég er ekki búin að drepa sjálfan mig eftir erfiðleika sem ég hef lent í síðustu 2 ár.
Ef ég græt svona mikið þegar ég hugsa um að hún fari, hvernig verð ég þá ef hún fer í alvöru..
Plís getur eitthver sagt að það séu til leiðir til að forðast ofnæmi :(
Voulez-vous coucher avec moi, ce soir?