ég fékk einn lítinn inn til mín fyrir nokkrum vikum sem fannst handónýtur uppi í hafnarfjarðarhrauni (þar sem sorpvinnslan er..) og náði að kassavenja hann á rúmlega 3dögum; aðal málið var að fylgjast rosalega vel með honum og fara alltaf með hann í kassann inn á milli (hvort sem honum virtist vera mál eða ekki). Alltaf ef ég sá hann vera að setja sig í stellingar þá greip ég hann upp á hnakkadrambinu og fór með hann beint í kassann, svo eventually byrjaði hann bara að mjálma rosa hátt ef hann þurfti að komast, og þróaðist svo yfir í að hann fór bara sjálfur og massaði þetta :) svo er mikið mál að skamma þau ekki ef svona slys gerast, þar sem þá getur kisa orðið hálfhrædd við kassann einfaldlega og tengt slæma hluti við hann.
Einnig er nauðsynlegt að útiloka öll veikindi einsog t.d. blöðrubólgu eða e.k. meltingartruflanir. Og að sjálfsögðu gætu þetta verið mótmæli eða pirringur ef annar köttur er á heimilinu..
Ekki er alltaf hægt að treysta á að kettir séu kassavandir þó fyrri eigendur haldi því fram. Ég þurfti til dæmis að kassavenja eldri kisuna upp á nýtt þar sem hún var vön að gera stykkin sín í gömul handklæði og dagblöð (vegna einskærrar vanrækslu).
Reyndu bara eftir bestu getu að hafa auga með kisu og ná henni áður en hún gerir þarfir sínar, smella henni í kassann og hrósa í bak og fyrir ef hún gerir sitt :)