Jæja, nú hef verið kattlaus í 10 mánuði og finn hreinlega til í hjartanu! Elsku Ringo minn þurfti ég að skilja eftir í Noregi þegar ég flutti þaðan. Hann er yndislegur norskur skógarköttur, en mér skilst að hann hafi það mjög gott þar sem hann á heima núna. En nú eru fráhvarfseinkennin alvarlega farin að segja til sín og mig dauðlangar að taka að mér kettling, ef ekki tvo. Getur einhver bent mér á hvert ég á að snúa mér til að komast í samband við stolta kettlingaeigendur sem eru tilbúnir að treysta mér fyrir systkinum? Ég er einna helst að leita mér að norskum blendingum, ég féll gjörsamlega fyrir þessum elskum meðan ég var úti. Kisuknús frá Marid!