Ég myndi bíða með að setja greyið út, ef það er mælt með því. En ég myndi ekki þora að tjóðra hann úti í garði heldur, því ég hef heyrt hræðilega sögu af ketti sem var tjóðraður í garði til öryggis, en það fór svo að einhvert mannógeð kom og drap hann. Það er örugglega betra að reyna að halda þetta út þótt þú vorkennir honum þegar hann langar svona að fara út. Gangi þér vel.

hehe…áður en ég sá að þetta var á áhugamálinu kettir,þá hélt ég að þetta væri á kynlíf og þú værir að spyrja hvort maður ætti að taka HANN út:)

Kisinn minn flutti til bróður míns hérna um árið og lét sig hverfa um leið og hann komst út. Reyndar var kisi orðinn 8 ára og kannski of vanur heimahögunum til þess að geta skipt um umhverfi. Sem betur fer fann hann einhver gamall maður sem gaf honum bæði fisk og mjólk og hringdi svo í okkur til að láta vita hvar kötturinn væri niðurkominn. Þannig að það væri kannski betra að reyna að hafa hann inni þar til hann venst nýju húsakynnunum betur og finnur að hann á heima þarna.
Setti líka köttinn eitt sinn í band útí garð. Varð að gera það þar sem hann átti að fara í sprautu stutt seinna en auðvitað þurfti greyið að gera sínar þarfir og slíkt þannig að ég setti hann út. Um leið og ég sleppti greyinu stökk hann af stað og var ekkert að láta verða af því að nema staðar þegar bandið tók enda… neinei, minn hélt bara áfram að toga og toga þar til hann missti andann. Náði svo að spyrna af sér ólinni með afturfótunum og stinga þannig af úr garðinum… s.s mæli ekki með bandi.

Gaman að því!

Ég myndi ekki setja hann út. Ástæðan er að ég er búinn að vera með kött í 5 ár sem er algjör plága því að stundum þá kemur hann inn með fugl á hverjum degi úr garðinum sem hann er búinn að veiða. Síðann kann kötturinn að opna hurðir og opnar stundum útidyrahurðina ef hún er ekki læst og skilur hana eftir opna á nóttinni.
Það er mikið einfaldara og betra að hafa þetta bara sem innikött, það eina sem mér dettur í hug að sé vont við það er að kötturinn mun að sjálfsögðu skíta og pissa í kassann sinn í staðinn fyrir að gera þarfir sínar úti og þá kemur lykt af kassanum og það þarf að sjá um það mál. En svona all in all er betra að hafa köttinn inni.

Bíddu með að setja hann út og farðu svo með hann út í bandi. Ég gerði það við mína ketti þegar við fluttum (annar var reyndar kettlingur þá og hafði aldrei farið út áður) og það virkaði fínt.

ég myndi bíða með það í 1-2 vikur í viðbót og kynna hann svo varlega fyrir umhverfinu. Og ég er alveg sammála því að maður pínir ekki kött sem hefur alltaf fengið að fara út með því að reyna að gera hann að inniketti. Vona að þetta gangi vel hjá þér.

Ég mundi bíða með það því það er mjög líklegt að hann týnist annars.
Ef þú kaupir svona kattaól geturu kannski farið með hann út að kanna hverfið og svona.
Þá kannski veit hann hvert á að fara þegar hann kemur heim og fær líka að fara út.
Það var það sem ég gerði þegar minn var kettlingur og mátti ekki fara einn út leyfðum við honum að labba um í garðinum og svona.
Einn daginn slapp hann út og við köluðum á hann og á endanum kom hann heim og svo þegar hann var orðinn aðeins eldri fór hann út einn.
Ég mundi fyrst venja hann á umhverfið svo hann kannist við Það og hleypa honum svo út.

;}

Sæll, ég skila hann mjög vel köttinn að vilja komast út. Það er engin lausn að “gera” hann að inniketti, flestir kettir eiga ekki gott með að aðlagast slíku.
Ég hafði alltaf haft inniketti þar sem ég bjó í fjölbýli og fyrir nokkrum árum fékk ég kött sem greinilega leið ekki vel, var taugaveiklaður og bara ekki hamingjusamur einhverra hluta vegna. Svo fyrir tveimur árum flutti ég í einbýli og ákvað að prófa að hleypa honum út og kötturinn varð óþekkjanlegur gjörsamlega ! Hann varð svo kelinn og hamingjusamur, þá hafði innilífið bara ekki hentað honum. Svo er ég einnig með 9 ára læðu sem hafði alltaf verið inni og leið mjög vel og ákvað að prófa að hleypa henni út einnig. Hún fer aldrei langt í burtu frá húsinu og alls ekkert út ef það er of kalt og alltaf í stutta en marga útitúra.
Til að venja kött við að fara út eða eftir að hann hefur skipt um heimili skaltu kaupa þér katta ól sem þú hengir í hálsólina hjá kisunni. Þetta eru sérstaklega léttar ólar, grannar og langar. Síðan ferðu með kisu út í garð og lætur hann alveg ráða hvert er farið (nema kannski undir pall eða inn í tré :). Þetta skaltu gera öðru hvoru í eina, tvær vikur þannig að hann hafi farið í kringum húsið og aðeins í kring nokkrum sinnum. Með þessu ertu að leyfa honum að kynnast nánasta umhverfi sínu. EKKI skilja hann einan eftir fyrir utan bundinn í band, það gerir ekkert fyrir hann nema að hann reyni að ná ólinni af sér.
Endilega spurðu meira ef þú vilt fá að vita meira um þetta.
Kveðja,
IceCat

PS. Ekkert þýðir að fara að rífast um hvort kettir megi fara út eða ekki. Það er í rauninni bara eigandans að ákveða það. Eigandinn á að vita að með því að hleypa kisu út þá er sú hætta að einn daginn komi hann ekki heim aftur. Á móti kemur að við fáum yfirleitt hamingjusamari og hraustari dýr sem fara út.

Alls ekki setja hann strax út það er allt of snemmt. Þú skalt síðan smá venja hann með því að fara með honum…..kalla á hann og verðlauna hann þegar hann kemur inn.

Ég er sjálf nýflutt og búin að búa á nýja staðnum síðan í haust þegar minn kisi sleppur út þá er hann strokinn um leið.

Suma ketti tekst að venja strax t.d. 3-4 vikur aðrir ….eru hreinn og beinn hausverkur. Vonandi lagast minn þegar hann verður geldur.

Ég er nú að reyna beisli en hann kemur sér úr því um leið og ég lít af honum.