Jebb.. og einnig að þeir trufli annað fólk og eigur annarra.

Bara eins og með öll dýr…

Finnst þetta fáránlegt að kettir megi bara valsa um allt.

Bætt við 28. júní 2007 - 21:09
Fyrir utan slys.. ss. þegar maður er að keira og þeir hlaupa fyrir hjá manni.

Nóg af mávum :P

kemst ekki á hraðbraut með þessu framhaldi

jú ég kann hana :) kaus hinsvegar að nota hana ekki og nota hana vanalega ekki við gerð stuttra málsgreina á huga :)

Var ekki að alhæfa um hunda og alls ekki “rakka” (hehe hundur = rakki) niður hundaeigendur.

En mér persónulega eftir að hafa átt kött þegar ég var lítill (fæ mér kött aftur þegar ég flyt að heiman hiklaust) erfitt að hugsa mér að hafa ketti í bandi, veit að það er kannski bara breytingin sem kemur inn í þarna, maður er vanur ýmsu og eitthvað nýtt ruglar kerfið.

En ástæðurnar sem þú nefndir eru ekki nógu sanngjarnar.

Jú kettir skíta í sandkassa í görðum; fáðu þér net yfir sandkassann.

Kettir hoppa upp í barnavagna ? Aldrei heyrt eða frétt af því en agalegt ef svo er að gerast, en það á heldur ekki að skilja barnavagn með barn eftir úti án þess að heyra og eða geta fylgst með því og gætt upp á öryggi þess.

Kettir fara inn í önnur hús óboðnir ? Rétt, ég og pabbi minn elskum þegar þetta gerist og kann eina fyndna sögu: Það var einu sinni dýrlegur sumarmorgun svo pabbi hafði pallhurðina opna, hann var nýbúinn að taka kjúkling úr ofninum og setti hann á borðið, hann labbar á klósettið og kallar í mig í leiðinni að það sé matur. Ég bregst ekki við með því að hoppa strax úr tölvunni og gæða mér á kræsingum, heldur lýk samtölum mínum á MSN og lendi á sama tíma og pabbi eftir sína klósettferð í eldhúsinu. Skemmtilegt nokk kisulóran var búinn að henda kjúklingnum á gólfið og var nartandi í hann. Við urðum ekki reiðir, við hlógum gáfum honum mjólk og fengum okkur núðlur.

Ég geri mér grein fyrir því að umbyrðarlyndi gagnvart þess konar hegðun er ekki samskonar hjá öllum og margur maðurinn hefði ef til vill snappað og kennt lausagöngu katta um.

En í guðanna bænum þetta hefur gerst einu sinni á minni lífstíð og ef eitt atvik er nógu góð ástæða til að tjóðra þá og neyða eigendur til að labba með þá í bandi þá verð ég hlessa.

Líka, ef þú ert harður við kött sem kemur óboðinn inn til þín og rekur hann út með harði hendi, þá kemur hann ekki aftur. En hinsvegar ef þú gefur þeim mjólk eða í gogginn þá koma þeir aftur sem er náttúrulega bara skiljanlegt.

Svo viðbrögð einstaklingsins ráða hér en ekki athæfi kattarins.

Kettir skíta líka já, en málið með ketti er að skíturinn þeirra er ekki eins áberandi og hundaskítur, og þeir grafa alltaf skítinn sinn sem gefur augaleið að þeir eru ekki að skíta á göngustíga þar sem ekki er hægt að grafa yfir óbjóðinn.

Kettir slást við aðra ketti, ætla að svara þessu svolítið barnalega vona að þú fyrirgefir mér en ég er í léttu skapi; Menn slást við aðra menn, höfum þá í bandi ?

Kettir slasa sig og eiga erfitt að koma heim ef svo er. Ok, en börn slasa sig líka á þá ekki að leyfa þeim að leika frjálsum í götunni heldur hafa alltaf harða hendi og hleypa þeim ekki úr augnsýn ?

Og þú talar um að hundaeigendur kvarta ekki yfir því að þurfa að ganga með hundinn einu sinni á dag. Á mínu heimili var þetta einmitt ástæðan fyrir að við fengum okkur ekki hund, því pabbi vissi að enginn okkar mundi nenna að labba með hann á hverjum degi og hann mundi enda á því að þurfa að gera það sjálfur. Við áttum köttinn samt þegar þessar pælingar voru uppi, pabbi fékk sér hann til að losna við mýsnar úr bílskúrnum ;)

En já þú bendir á að mamma þín fái oft ketti inn um gluggann og veltir fyrir þér ástæðunni, ég held persónulega að það sé hitinn sem þeir sækja einnig í.

Ég fór í ferðalag um síðustu helgi, glugginn á herberginu minu var opinn, kom heim og kisi kúraði í rúminu mínu, hlýtur að vera hitinn þrátt fyrir blíðuna.


En ég endurtek ég er ekki að rakka niður rakkaeigendur, bara málið er að þegar þú færð þér hund þá veistu ábyrgðina sem fylgir. Þegar þú færð þér kött geturu látið hann vera innikött eða frjálsann, valið er þitt en þú þarft ekki að labba með hann í bandi á hverjum degi og það er og verður alltaf kostur.

En já svo ég verji nú hundaeigendur, þeir eru skikkaðir til að hirða skítinn eftir hundana sína. Ég bý á Álftanesi, og oftar en ekki eru göngustígar hérna útataðir í hestaskít. En hundaeigendur eru duglegir maður sér ekkert af því, en hestaskíturinn, mun stærri og óþolanlegri er útum allt. Afhverju eru þeir ekki skikkaðir til að taka eftir sýn tömdu dýr ?