Er ekki málið bara að gamla kisan þarf að venjast þeirri nýju ? Hversu lengi er kettlingurinn búin að vera inni á sama heimili og gamla kisan ?
Ég átti nefnilega einu sinni kisu og svo tókum við aðra inn og þær voru einmitt svona að slást og almennt líkaði bara ekkert hvor við aðra. Og svo eftir svolítin tíma hættu þær þessu og urðu “vinir” ef svo má segja !

Gangi þér vel með kisurnar !

Alls ekki slá til kisunnar.. það flækir bara málið óþarflega.
Gefðu þeim bara tíma og áður en þú veist af eru þær farnar að þvo hvor annari og eintóm malandi hamingja.

Ég hef lent í því að við þurftum að passa ketling systur minnar þegar hún flutti. Við áttum kött fyrir sem var svona sirka hálfu ári aldri en kettlingurinn (5 mán &11 mán). Kötturinn okkar, Stubbur, er úr sveit og aldist upp með um það bil 15 katta hópi og byrjaði strax á því að leika við kettlinginn, Skúm. Skúmur sló hinsvegar bara á móti honum, hvæsti, spýtti og lét öllum illum látum. Eftir 2 vikur var Stubbur farinn að ráðast til baka á Skúm og þeir voru alltaf á flugi um íbúðina. Eftir 2 mánuði voru þeir orðnir rólegri en máttu samt ekki koma innan 2 metra frá hinum kettinum. Þegar systir mín tók loksins Skúm, hafði Stubbur breyst mikið og það til hins betra, hann er mun skemtilegri og kann að meta þá athygli sem hann fær að verðleikum, því þeir voru svo afbrýðissamir út í hvorn annan, þeir hreint og beint trylltust þegar maður veitti hinum einhverja athygli, réðust jafnvel stundum á mann (reyndar frekar á köttinn en maður varð bara undir)

Ég á læðu sem eignaðist kettlinga og við héldum eftir einum fress og þau slást reglulega eins og hundur og köttur. Það þýðir ekkert fyrir okkur að reyna að laga þetta til að láta þau hætta. Bara fjarlægja annan þeirra á meðan þeir róa sig niður.

Vinkona mín lenti í því sama en þegar ötturinn var búinn að vera í rúmlega hálft ár voru þær engar sérstakar ,,vinkonur" en sættu sig þó við hvor aðra:)