Æ, í dag líður mér ekki vel. Í gær þá kom kona með kisuna mína því hún hafði séð hana draga afturfótinn á eftir sér. Einhver hefur sennilega keyrt yfir Lukku mína og þessi góða kona sá hana og kom með hana heim. Ég fór með hana til Dagfinns dýralæknis og hún var send í röntgen myndatöku til að sjá hvort eitthvað væri brotið eða eitthvað væri að innvortis. Það var ekkert slíkt, en sennilega hefur hún farið úr lið, og hún gisti uppá spítala í nótt. Mér fannst svo erfitt að horfa uppá þetta, hún veinaði alveg af sársauka en var samt svo glöð að sjá mig að hún fór að mala. Ótrúlegt hvað maður verður einhvernveginn máttvana og hjálparlaus við svona aðstæður.