Jam, það er hægt að elska bíl, pabbi minn á sama bíl og þegar hann var ungur (jeepa), vill ei selja hann. og ath. það er ekki utaf því hvað hann fær litið fyrir hann :)

Ég held að það sé eðlilegt að bera einhverjar tilfinningar til ökutækja, og flestir gera það.
Þetta getur átt við marga persónulega hluti. Það eru margir gripir (kistlar, skápar ofl.) sem ganga milli kynslóða innan sömu ættarinnar.

Ég á þrjá bíla sem skipta mig mismiklu máli. Ég passa best uppá Blazer K5 (sem hefur oft bjargað mér úr allskonar vitleysu) og Transam en reyni nú samt að passa svolítið upp á litlu tíkina mína (suzuki swift).

Ég er viss um að mér þætti sárt að missa einhvern þeirra (þó síst litlu tíkina), þó maður sé tilbúinn til að láta þá fara ef aðstæður haga því þannig (þetta eru jú einu sinna bara formað járn, plast, gúmmi ofl.).

Ég vil samt ekki ganga svo langt að kalla þetta ást, frekar einhverskonar væntumþykju.

JHG

Sælir.
“Léttleikinn,snerpan og einfaldleikinn”
Ég stoppaði við þessi orð, sennilega er það þetta sem heillar mig við jeppa,sérstaklega ef “hagkvænin” væri þarna líka, það þarf jú að vera hægt að nota þessa bíla. Þetta hatur sem þú talar um sé nú oftast bara grín, allavega er það grín hjá mér þegar ég er að úthúða þessum “jeppa” druslum.
Hef átt Willys,Jeppster,Suzuki Fox,Hælux og fl, verð að segja að Willys með blæja var auðvitað lang skemmtilegastur á fjöllum þótt ég mundi nú ekki nenna því núna :)

já… pabbi átti mjög spes jeppa(suzuki fox b20 33“) þegar ég var 9 ára, ég var alveg gjörsamlega ástfanginn af honum! svo núna um daginn keypti ég hann… alveg svaka ánægður! svo kom það í ljós að súkkkan mín væri búin að standa með hestum á beit og væri meira en soldið étinn:( frekar sárt.
nú á ég Range Rover á 38” með Daihatsu Rocky turbo diesel, þarf að leggja mikla vinnu í hann…
en það er oft þannig sem væntumþyggjan byggist upp, þegar maður þarf að standa í viðgerðum og betrumbætingum. það er kannski þers vegna sem allir Willys eigendur eru svona svaka hrifnir af jeppunum sínum;)??

heh. Ég hef ferðast mikið og verið á jeppum í gengum tíðina!
Ég er algert jeppafrík og uppáhalds gripirnir mínir eru Nissan Patrol GR intercooler turbo á 38-44 tommum þar sem við eigum eitt stikki núna og erum að fara fá okkur annan :).
Ég var um tíma á súkku og ég hélt að ég myndi mygla!!! OJ… ég er með svo mikinn viðbjóð á þessum bílum að það hálfa væri allt og mikið!
Toyota landcruser eru mjög duglegir við að fara í taugarnar á mér og þá sérstaklega eigendur þeirra! Ekki bætti það álit mitt á þeim þegar ég fékk einn svoleiðis inní hliðina á litlu sætu corolunni minni og er hún enn þann dag í dag með beyglaða hurð og brotna rúðu bílstjóramegin :(
Það er ekkert grín að finna bílstjóra hurð í svona corollu sem er ss. lengri týpan af 5dyra bílnum.
Þrátt fyrir þennan pirring minn í garð cruseranna þá áttum við einn svoleiðis sem mér þótti ýkt vænt um… í dag væri hann líklega 25ára gamall! Hann var með stírið hægramegin og ekkert smá gaman að vera í honum! Hvíl í friði Gamli-Rauður!

Sá bíll sem ég væri til í að eiga núna er Wv toareg sem er ekkert smá þægilegur þó að ég ætli ekki að leyfa mér að kalla hann jeppa heldur aðeins efnilegan sport jeppling…. mér finnst allt of margir jepplingar vera flokkaðir sem jeppar! Og svo er Ford Excursion(vonandi rétt skrifað) alltaf ofarlega á lista hjá manni.

Það sem mér finnst vera leiðinlegast við jeppamenskuna í dag er það hvað karlmenn hafa litla trú á því sem við stelpurnar erum að gera þarna á fjöllum… maður kemur einhversstaðar og það er nánast allsstaðar litið niðrá mann…. aftur á móti ef að það er pabbi sem á í hlut þá er það allt annar handleggur og allir fylgja honum eins og andarungar á eftir mömmu sinni!