Kind of Blue finnst mér vera stórlega ofmetinn. John Coltrane er ömurlegur út allan diskinn (fyrir utan Flamenco Sketches sem kannski er besta lagið á diskinum), gaurinn á alt saxinum er örlítið skárri. Miles er ágætur (kannski hans besta tímabil) og Bill Evans er snillingur á honum, og þá sérstaklega í Blue in Green. Píanistinn sem spilaði í Freddie Freeloader er frábær en annars er lagið ekkert sérstakt.

Miles höfðar bara ekki mjög til mín, þó ég sé trompetleikari. Ég vildi bara að það væri til (eða hefði verið til) Paul Desmond trompetsins. Desmond, það er sko snillingur!