þeir spiluðu alveg gáfu út smáskífur og þannig ef ég man rétt, málið er bara að þetta lag þarna af litlu eista verður mikil mál er svona og er á rokk í reykjavík og það er ekki vitað hvort þeir hafi í alvöru drepið hænsnin eða þau hafi veirð dauð fyri

Einhverstaðar heyrði ég að einhverjir af þeim væru í Inferno 5 í dag. Mjög skemmtilegt raf/gjörnings band.

Ég held að flestir hljómsveitarmeðlima hafi verið í Myndlista- og handíðaskólanum, enda var þetta kannski frekar gjörningahópur en hefðbundin hljómsveit. Ég heyrði einhvern tímann að þeir hafi verið reknir úr Mynd og hand eftir einn gjörninn. Einhverjir þeirra eru samt starfandi myndlistamenn og hönnuðir í dag.

Þeir gáfu út snældu stuttu áður en að RÍR kom út, hún seldist ekki neitt, ég á eina eintakið sem að ég hef séð en það ætti að vera til eintak á Landsbókasafninu. Mér skildist að það væri það eina sem að þeir gáfu út. Alt sem þeir gerðu hljóðrænt var byggt á skornum segulböndum frekar en með hljóðfærum.

Bruninn reyndi mikið að “sjokkera” með kynningarherferðum sínum (Nafnið á hljómsveitinni vísar til slysadauða Bjarna Ben, forseta Íslands) en húsmæðurnar í Vesturbænum bitu ekki á agnið. Sumarið 1981 þá var hálfur miðbærinn málaður með merkinu “Bruni BB” en einginn tengdi að þetta væri hljómsveit eða hvað BB stóð fyrir þannig að RÍR varð að lokum það eina sem að greyin fengu einhverja athygli og þá ekki fyrr en eftir að þeir voru hættir, hálf neyðarlegt eiginlega á sínum tíma eftir allar þessar tilraunir…..

Einn meðlimana fluttist úr landi, einn var í Inferno 5 síðast er ég kom til Íslands (sem uh… var fyrir svolítið löngu síðan, 10 ár eða svo) og Finnbogi er ennþá að þykjast vera hljóðlistamaður með eitthvað misjöfnum árangri. Man ekki hverjir hinir voru en þetta var allt eitthvað pakk sem var í Myndlista og Handiðna í kring um 1981.

Það var hellingur af svona tilraunaböndum á Íslandi frá 1977 til ca 1995, Þorsteinn Magnússon gaf út plötuna Líf sem að er líklega besta slík á sínum tíma, hún seldist ekki neitt heldur, fyrsta umslagið var skelfilegt, til að bjarga því var pantað annað umslag en það var vitlaust litgreint og kom út kúkabrúnt en ekki gyllt eins of til stóð og Grammið hafði ekki efni á að láta prenta í þriðja skiptið, að auki var þetta 45 snúninga 12“ en á þeim tíma var það meira eða minna óþekkt forsnið og allir spliuðu hana á 33 snúningum, hún hljómar eilítið þunglynd á 33….

Inferno 5 voru líklega besta tónleikabandið, ca 1986 og þá með upprunalegu meðlimunum, en aðalpumpan í sveitinni á þeim tíma var Óli Engill og ég held að Indriði Einars sé sá eini af upprunalegu meðlimunum sem að sást í bandinu eftir 1990. En það eru engar ýkjur að það var hellingur af svona tilraunakenndum böndum og einstaklingum að spila og fremja ”gerninga“ með í mörgum tilfellum, líklega einhver hundruð á fyrrnefndu tímabili, td Hið Heilaga Þríhjól, Van Hautens Kókó, Reptilicus (2 bönd, upprunalega Bjarni Móhíkani en seinna Jói Lygalaupur og Guffi Ingi Markússon), Dada Triffler, Jói á Hakanum, Plankalkuel (Óli G) osf.
Sumrin 1981 og 1982 hef ég líklega séð 20 til 30 svona ”tónleika", marga mjög dræmt sótta, og þegar þetta var uppá sitt besta ca 1987 hef ég séð eitthvað svipaða tölu per ár. Og það er fyrir utan erlend bönd sem að störfuðu á Íslandi í lengri eða skemmri tíma eins of Hafler Trio, Sons of God, Current 93, Phsycic TV osf.