Varð að setja þetta hingað þar sem þetta er alltof stutt í grein og eiginlega bara ekki greinar efni, en góð hugmynd að umræðu.

Ég byrjaði að lesa ísfólkið fyrst 11 ára en var ekki að fíla það mikið, mamma min var alltaf að segja mér að lesa þessar bækur, held að ég hafi bara verið og ung þarna. Svo sumarið þegar ég var 15 þá var ég send út í sveit í einhvern tíma og þar var heldur þurrt.. svo ég byrjaði að lesa þessar bækur aftur, móðir mín ábyrtist það að mér myndi líka við þær núna svo ég prófaði að lesa eina bók og bara gat ekki lagt þær frá mér :) las þær allar 47 á einum mánuði ^^

Ég byrjaði að lesa þær núna á þessu ári. Frábærar bækur ;D
En annars, síðan sem þú ert að leita að er:
www.folk.is/norna-saga … Ég las hana líka ;D

-arazta

ég byrjaði á fyrstu bókinni þegar ég var 11 vinkona mín dýrkaði bækurnar og var alltaf að segja mér að lesa þær en mér fannsthún ekki spes og hætti í miðri bók :/ svo núna rétt fyrir jól 2006 sagði frænka mín mér að þær væru alveg geðveikar svo ég ákvað að reyna aftur og fékk reglulega bækur hjá frænku minni en þar sem ég hitti hana ekki það oft las ég sumar bækur oftar en aðrar svo það tók mig lengri tíma að lesa þær en hefði tekið ef að mamma hefði átt bækurna

Var einhversstaðar á bilinu 10-12 ára. Stelpa í bekknum mínum var að lesa þessar bækur og kom með eina bókina í skólann. Ég sá bókina og ákvað að kíkja á þessar bækur.
Amma átti flestar bækurnar og ég fékk þær lánaðar, restina af bókasafninu.
Gat ekki slitið mig frá þeim. :)

En já síðasta bókin… Frekar mikil vonbrigði. :P

Ég man eftir Ísfólksauglýsingum í sjónvarpi - áður en ég byrjaði að lesa bækurnar. Maður á hesti kemur ríðandi út úr þoku, par að kyssast á heylofti, gul augu, dularfullt andrúmsloft o.s.frv. Þetta vakti nú ekki mikinn áhuga hjá mér enda bara 11 ára. Jólin sem ég varð 12 ára var frænka mín í heimsókn og ég fór með hana á bókasafnið. Þessi frænka er 3 árum eldri og hún tók 3 Ísfólksbækur sér til lestrar (7, 10 og 17). Skildi þær svo eftir þegar hún fór með þeim skilaboðum að bók nr. 10 væri sú besta. Ég varð auðvitað að lesa hana og næstu bækur þegar ég sá að það var beint framhald. En eftir Fótspor Satans sýndist mér allt önnur saga byrja og ég hætti að lesa. Ég var ekki alveg búin að átta mig á að um ættarsögu væri að ræða. Nokkrum mánuðum seinna fór ég að ræða bækurnar við stelpu í skólanum og í kjölfarið fór ég að taka bækur á bókasafninu. Spáði ekkert í röðina og tók bara það sem var inni þá stundina. Las. t.d. 2 á undan 1. Það var fyrst þegar kom að Vorfórn að ég fór að lesa þær rétt og fylgdi útgáfunni fram að síðustu bók.

Ég hef enga tölu á hversu oft ég hef lesið þær - þegar ég var upp á mitt besta las ég gjarnan yfir allar eldri bækurnar á meðan ég beið eftir útkomu þeirra næstu. Það er af sem áður var þótt ég gluggi enn í þær á nokkurra ára fresti.

Ég man þegar ég kynntist Ísfólkinu fyrst. Stelpa sem er 2 árum yngri en ég kom með bók í skólann og sagði mér frá söguþræðinum og ég ákvað að fá fyrstu bókina lánaða hjá henni og kolféll. Talaði um þetta við mömmu og ætlaði að byðja hana um að tala við mömmu stelpunnar og fá bækurnar lánaðar hjá henni en þá fór mamma inn í geymslu og kom fram með kassa sem var troðfullur af bókum og ég man að mér fannst ég vera komin í himnaríki. Fór að sortera bækurnar eftir númerum, sum númerin í fleiri en einu eintaki þangað til allt rúmið mitt var troðfullt af bókum. Ég get ekki lýst því hvernig mér leið þá. Ég var alsæl :D Þarna var ég í 7-8bekk og hef lesið seríuna núna 3 yfir og er að byrja í 4 sinn með nýju seríuna.

Ertu að tala um folk.is/norna-saga?

Ég var 11 eða 12 ára og var að sortera bækur sem ég fann uppí skáp hjá mömmu minni, rakst á þessar bækur þar og ákvað að lesa þær.