——-Spolder——-

ÍSFÓLKIÐ

Martröð

bók Nr. 33

Þessi bók heitir á frummálinu nattens demon
Næturdjöfullin Lilith sveif yfir Grásteinshólmaskókn með egg í fanginu. Í þessu eggi var barn hennar og Stomdjöfulsins Tyfons. Lilith settist á þakið og leitaði að innkomuleið í Lindarbæ af því að þetta barn átti að gefa Þengli hinum ílla skýrslu um hvað væri að gerast hjá ættingjum hans. Næturdjöflarnir voru á valdi Þengils því að fyrir mörg hundruð árum kom Þengill í ríki nærturdjöflana og náði þeim á sitt vald. Lilith komst inn í herbergi lítillar stúlku sem hét Vanja en Lilith vissi ekki að hún væri barnabarn Lúsifers fallna ljósengilsins. Svo líður u.þ.b 1 ár áður en Vanja litla tekur eftir neinu. Vanja sá þá Tamlin í fyrsta skipti og henni fannst hann bara nokkuð sætur og svo ákvað hún að eiga hann sem leyndarmál og ætlaði sér ekki að sega neinum frá honum. Svo liðu nokkur ár og Vanja var orðin ástfangin af honum og leit ekki við neinum öðrum strákum á hennar aldri því að henni fannst þeir og barnalegir miðað við Tamlin. Vanja þurfti svo að fara til ömmu sinnar til að vera í góðum skóla og hún átti að vera þar í 1 ár . Vönju leið ekki vel hjá ömmu sinni og eftir helt ár hjá henni fékk hún ekki að fara heim því að hún var of kjaftfor að sögn gömlu konunar og hún fékk ekki einu sinni að fara í jarðarförina hans Viljars gamla . Vanja fór oft út snemma um morguninn áður en amma hennar vaknaði til að ver ein. Ein morguninn þegar hún labbaði eftir ströndinni sá hún unga barnshafandi stúlku sem gekk rólega á undan henni. Svo gekk stúlkan beint útí sjóinn þar sem var mjög djúpt. Vanja stökk á eftir henni og dró hana uppúr og spurði hana hvað hún héti og hún sagðist heita Petra og svo fer Vanja til að byðja um hjálp en þá stingur Petra sig á hol en náði að stynja upp að hún ætti annað barn telpu sem hafði verið tekin af henni og að þau mættu ekki taka þetta barn líka og svo dó Petra. Vanja reyndi þá að bjarga barninu en það var dáið og var mjög Ísfólkslegt útlits. Svo fór Vönju að dreyma martraðir frá Tamlin þar sem hann var altaf að stríða henni. Vanja fór svo í ferð með kirkjukórnum og þau gistu eitt sin mjög nálægt dal Ísfólksins og hún ákvað að labba þangað því henni sýndist ekkert mjög langt þangað. Hún lét kórstjórann vita um að hún myndi vera í burtu í u.þ.b 2 klst og svo lagði hún á stað og svo þegar hún kom í dalinn byrjaði hún að heyra rödd inní sér sem sagði henni að koma nær. Þá kom Tamlin og bjargaði henni frá Þengli. Tamlin lét hana niður rétt hjá hótelinu þar sem kórinn gisti og þegar 1 strákurinn sem var hrifin af Vönju kom og spurði hvar hún hafi verið. Hún segist hafa verið fyrir birni en hafi náð að hrista hann af sér. Svo fékk hún að fara heim 16 ára að aldri. Þegar Vanja kom heim til sín þá var búið að flytja herbergið hennar yfir þar sem Viljar og Belinda höfðu átt heima og André svaf núna í gamla herberginu hennar. Tamlin fór svo til hýbýli martraðarinnar þar sem hann var hund skammaður fyrir að hafa bjargað Vönju. Lilith fylgdi Tamlin til dyra þar sem hún sagðist vita að hann girnist Vönju. Hann sagði móður sinni frá því að Vanja sæi hann og Lilith varð mjög hissa svo sagði hún Tamlin að gera það sem hann vildi við hana og komast að því hvað hún væri. Svo þegar Tamlin kom aftur á Lindabæ reyndi hann að komast að því hvað hún væri en Vanja vissi það ekki einu sinni sjálf. Svo næsta kvöld ætlaði hann að tæla hana svo að hún myndi seiga honum að en þá enduðu þau í að gera hitt. Svo um morguninn fór hún til Malínar sem sagði að Christoffer væri að fara að gifta sig og að hún héti Lísa-Mereta og svo töluðu þær saman um mart og mikið. Benedikta var frekar óróleg því að hún sá að Vanja var ein taugahrúga svo hún fór út og kallaði á Marco en svo var hún kölluð til Lillehammer vegna þess að kýlapest geisaði og ef þau næðu ekki að bjarga syni borgarráðsmsnnsins væri spítalanum lokað. Svo komu fréttir um að Christoffer hafi gift sig en ekki Lísu-Meretu heldur annari stúlku að nafni Marit svo kom Sander maðurinn í lífi Benediktu aftur og þau höfðu aldrei verið eins hamingjusöm. Tamlin var kallaður til djöflana en sagðist vera komin fyrir dögun. En Tamlin var tekin til fanga og fjötraður í Dýpinu þar sem engin átti að geta losað hann. Vanja beið óróleg eftir Tamlin í marga daga og margar nætur en hann kom ekki. Svo einn daginn kom Christoffer heim með brúði sína Marit og þau sátu öll að kvöldverði saman og höfðu það gott. Svo senna um kvöldið kom Marco og Benediktu létti verulega og svo fara Marco og Vanja inní herbergið hennar og tala saman um Tamlin því að Marco vissi um hann og hvað hafi komið fyrir hann og Svo býður hann henni að fara og reyna að losa næturdjöflana úr valdi Þengils. Vanja segist alveg geta það og þá gefur marco henni lif sem láta hana dreyma martröð svo að hún komist til heima næturdjöflana. Marco lét hana líka vita að 2 úlfar myndu fara með henni og gæta hennar. Svo fer Vanja að sofa og henni dreymir martröð og í draumnum stekkur hún útum gluggan og þar hittir hún úlfana og þau fara saman til ríkis næturdjöflana. Vanja fór svo á tal við Lilith foringja næturdjöflana. Svo reyndi hún að semja við þá um að sleppa Tamlin en það gekk ekki upp því að ef hún vildi fá Tamlin aftur þá þyrfti hún að kjafta frá Marco og hún vildi ekki svíkja hann. Vanja sagði að hún byði þeim lausn undan valdi Þengils hins ílla en Djöflarnir trúðu henni ekki og þá komu úlfarnir fram sem svartenglar og sögðu “vei ykkur vesælu ormar! Fallið á kné fyrir Vönju af ætt Ísfólksins barnabarns Lúcífers ” allir tóku andköf og féllu á kné líka Lilith þótt að hún hataði Vönju svo fékk hún að fara að hitta Tamlin en það fékk hún eftir hjálp frá Tyfoni föður Tanlins en Lilith varaði hana við að nú hataði Tamlin hana mjög mikið en það stoppaði ekki Vönju og það var líka satt Tamlin vildi núna ekkert með Vönju hafa og sagði henni að koma sér burtu og að hann myndi drepa hana ef hann myndi sleppa. Vanja byrjaði þá að hugsa um hvað Lilith hafði sagt við hana og svo mundi hún það“Svona vænt þykir engri mennskri konu um djöful” og þá fattaði hún að ástin myndi leysa fjötrana og þá segir hún hversu heitt hún elski Tamlin og þá losna fjötrarnir en Tamlin ætlaði þá bara að ráðast á Vönju en þá bjarga svartenglarnir því og setja sverð sín á milli þeirra. Tamlin er sendur útí geim þar sem hann á að vera um aldur og ævi. Vanja fer heim til sín en þar er klukkan ekki nema 3 um nótt svo hún fór að velta fyrir sér hvort þetta væri bara draumur en þá sá hún rifna náttkjólinn og vissi að þetta væri í alvörunni. Tvö ár liðu og Agneta vildi aðeins það besta handa Vönju og bauð manni heim sem hét Frank og svo var áhveðið að hann myndi koma til þeirra á fimmtudaginn.Þegar Frank kom innum dyrnar og sá Vönju fannst honum hún fallegasta stúlka í heimi en Vönju fans hann ekkert sætur en Frank hélt áfram að koma og svo að lokum bað hann um hönd hennar en Vanja sagðist þurfa að hugsa málið. Benedikta var trúnaðarmaður Vönju þessa stundina og spurði hana hvort hún ætlaði að játast Frank og hún sagðist ætlað að gera það um kvöldið þegar hann kæmi heim til þeirra og þá játaðist hún Frank og þau ákváðu að drífa í þessu en svoleiðis fór það ekki því að Frank þurfti að fara til Kína en þar var hann handtekin og hent í fangelsi og sat þar í 5 ár en á meðan frétti fjölskyldan heima á Lindbæ ekki mikið af honum bara að hann væri í fangelsi svo var honum slept árið 1909 og þá var Vanja 25 ára gömul. Vanja var gangandi uppá hæðinni fyrir ofan þar sem Grásteinshólmi hafði verið og fór hún inní rjóður og þar fann hún veikan titring og hún hélt að hún væri að vera veik en þá heyrði hún rödd sem hún kannaðist við og hún snéri sé við og þarna sat Tamlin og Vanja ljómaði einsog sól í heiði og þá sagði hún honum frá barninu sem hún varð að eignast. Tamlin var alveg sama um það og sagðist elska hana í blíðu og stríðu. Vanja fór að rjóðrinu á hverjum degi þangað til að Frank kom heim en þegar Vanja sá hann þá vildi hún hann ekki lengur því hann var svo magur,vöðvalaus, tannlaus og hárlaus. Benedikta var ekki glöð þegar hún talaði alvarlega við Vönju og spurði hana hvort að það væri annar maður í spilinu en hún sagði ekkert bara hugsaði já Tamlin. Vanja fór að rjóðrinu einn nóvember dag og sagði við Tamlin að hún væri að fara giftast Frank á morgun og þessa nótt elskuðust þau og Tamin gaf henni alla sína ást og Vanja gaf honum alla sína og svo fór hún heim til Franks en þau elskuðust ekki jafn heitt og Frank var líka getulaus. Vönju létti mikið þegar hún átti von á barni en hún vissi ekki að það var Tamlins. Frank og Vanja voru flutt og Vanja var pirruð og reið og var altaf veik og barnið lét bíða eftir sér og Frank pirraði hana. Þegar verkirnir byrjuðu þá fór þau á Lindarbæ því að barnið átti að fæðast þar en fæðingin gekk ílla svo að þau fóru á sjúkrahúsið. þegar barnið fæddist var sagt að hún væri með tunguhaft sem er lítið skarð í tungunni en þá vissi Vanja að Tamlin væri faðirinn. Vanja var orðin mjög máttfarin þegar hún skrifaði bréf til Benediktu svo snéri hún sér við og þar stóð ungur maður sem líktist Marco en var ekki hann svo fór hann með Vönju og Christu að hitta Tamlin og svo eftir stutta stund þar var Tamlin boðið að búa í Svörtusölum með Vönju og hann þáði það og svo fóru þau á stað en Irmi fór með Christu aftur til Lindarbæar það sem Benedikta tók á móti þeim og þau töluðu um hvað Vanja væri hamingjusöm núna og svo komu erfiðleikarnir Frank hafði ekki hugsað sér að láta Christu alast upp á Lindarbæ. hann ætlaði að sjá um uppeldið alveg sjálfur og lokaði ættingja hennar úti og Agneta mamma Vönju tók þetta alt mjög nærri sér.