ég á tvo hunda, einn husky (15 mánaða) sem ég eignaðist 2 mánaða, og einn shepard/border collie blenging (14) mánaða sem ég eignaðist þegar hann var 11 mánaða

husky-inn er almennt þægilegri í umgegni, er ekki uppáþrengjandi,hinn er mjög uppáþrengjandi en er að venjast, þegar ég fékk hann þá var það hans 3ja heimili, þannig það má alveg búast við smá uppáþrengd til að byrja með

en það er ekki málið, alltaf frá því að husky-inn minn var lítill hvolpur, ef ég bind hann við staur þá snappar hann og byrjar að góla einsog vitleysingur (hvort ég set á hann múl eður ey" sem er náttúrulega bara a cry for attention, fyrst gargaði ég á hann að þegja, og síðan fór ég bara í að ignore-a hann, leyfa honum að taka frekjuna sína út, sem virkar ekki.
langar líka að benda á að hann meira eða minna þegir heima, og að sögn garðyrkjunágranna míns þá heyrist aldrei múkk í honum þegar ég er ekki heima.

á meðan blendingurinn minn tók uppá þessu til að byrja með, og ég hunsaði bara vælið í honum, og vola hætti eftir innanvið tvær vikur, en sama hvað ég geri þá þegir husky-inn ekki.
and for the record þegar hann byrjar að góla þetta er svaðalegt, það er einsog að hundar heljar séu komnir til jarðar, ef einhver er með lausn á mínu vandarmáli þá væri afar fallegt af einhverjum að koma með einhverja punkta.