Það á ekki að vera vandamál. Flestir hundar verða æstir og gelta jafnvel þegar þeir sjá önnur dýr, en eftir að hundurinn venst kettinum og veit að það má ekki meiða hann gleymir hann því bráðlega að hann hafi viljað meiða köttinn. Ef það er e-ð vesen verður þú að vera dugleg/ur að skamma hundinn þegar hann glefsar í köttinn eða geltir á hann. Og þá eins með köttinn, ef hann hvæsir á eða klórar í hundinn verður að sjálfsögðu að taka á því.

Það er ekkert ómögulegt en það tekur tíma að láta þau venjast hvoru öðru. Málið er bara að vera ekkert að skipta sér af ef þau fara að vera með læti hvort við annað. Kötturinn ætti að hafa vit á því sjálfur að hlaupa í felur ef hundurinn fer að bögga hann og hundurinn lærir að lifa í þeirri blekkingu að hann honum hafi í alvöru tekist að hrekja köttinn endanlega í burtu (þangað til þau sjást næst).
Þau venjast hvoru öðru á endanum. Ef þau eru eitthvað eins og mín dýr þá munu þau hata hvort annað en láta þar við liggja.

http://leerburg.com/pdf/introducingdogs-cats.pdf

Frábær grein um hvernig á að kynna hunda og ketti. Endilega lestu þetta og ég vona að þér gangi vel!

Ég er svo heppinn að þegar ég fékk mér hvolp þurfti voða lítið að venja kisurnar við hundinn. Allar kisurnar voru stærri og ekkert hræddar og það var meira að segja kettlingur í sömu stærð á þeim tíma.
Alveg yndislegt að horfa á þau leika sér saman.

http://visindavefur.is/svar.php?id=4714

Þetta gæti kannski gagnast þér eitthvað

En svo sá ég einhverntímann í þætti á animal planet þar sem var verið að hjálpa fólki með brjáluð dýr. Þá var heimili með fullt af kisum og held ég 2 hundum. Þá nuddaði þjálfarinn í þættinum handklæði við hundinn og setti handklæðið svo undir matarskálar kattanna. Þá vöndust þeir hundinum betur - virkaði nokkuð vel :D

Það gæti orðið smá flókið fyrst þau eru bæði orðin svona fullorðin, og kannski ekkert vön að vera nálægt öðrum kynjum af dýrum. En það er samt alveg hægt, tekur stundum smá tíma.
Þurfa venjast lyktini af hvort öðru.

Í mínu tilfelli með fullorðin kött og hund sem var að verða fullorðinn, að hundurinn minn var voðalega æstur í köttinn ekki að skaðann heldur að skoðann og þefa af honum og svona.
Og kötturinn ofsalegt snobb og skíthræddur við hundinn,
Við vorum mest hrædd um að kötturinn myndi klóra augun úr okkar hundi eða eitthvað því um líkt. Heldur en öfugt.

Vorum í mesta baksli að verja risastóran hund frá litlum ketti :'D hundurinn soldill forvitinn kjáni og kötturinn snobbaður og hræddur. Var svo aldeilis ekki að fýla að hafa hundinn ofan í sér.
(sérstaklega ef kötturinn fór fram og var nánast króaður af einhverstaðar)
En svo með tímanum þá hætti hundurinn þessu ofsa forvitnis skap og kötturinn vandist að það væri kominn hundur á heimilið.
Og þau héldu sig mest megnis frá hvort öðru.

Svo vorum við reyndar líka með annan kött og hund sem ólust saman upp. Það var mun einfaldara að koma með kettling á heimilið og venja hann við hundana.

^^