Þetta er ágætis punktur hjá þér en mig langar að benda öllum hundaeigendum á að það er EKKI besta mál að börn fari út með hunda. Börn eru ekki nógu þroskuð til þess að bregðast rétt við ef upp kemur sú staða að t.d. laus hundur kemur að þeim og þeir fara að slást, eða ef hundurinn finnur lygt af lóða-týk og rýkur með barnið. Ýmislegt getur komið uppá sem fullorðið fólk á í fullu fangi með að ráða við, hvað þá börn.!!!!!

Ég sem hundaeigandi er alltaf með poka í vasanum þegar ég fer í göngu með hundinn, því miður eru ekki allir þannig og þykjast bara ekki sjá þegar hundurinn gerir þarfir sínar.
En með börn þá eru sífellt berjandi á dyrnar hjá mér börn frá 5-12 ára aldurs að biðja um að fá að fara út með Doppu og alltaf segi ég nei. Vegna þess að þau ráða ekkert við hundinn ef annar hundur kemur, þess vegna verð ég alltaf hissa þegar ég sé börn með stóra hunda úti að labba. Ein 12 ára frænka mannsins mín fær að fara út með hundinn einstaka sinnum en það er bara af því að við höfum kennt henni hvernig á að fara með hana út.
Þegar ég sé fólk á göngu með hund og ég horfi á það láta hundinn skíta án þess að taka það upp hef ég alltaf gengið til þeirra og beðið það vinsamlegast um að hirða upp kúkinn, í öllum tilvikum verður fólk bara eins og bjánar og veit ekkert hvað það á að segja.
Kveðja,
IceCat

Ég las í bók þegar ég var yngri að í Frakklandi væri það happamerki að stíga í hundaskít. Verum jákvæð :)