Fyrsta ræktunar tíkin okkar hét Aska og var íslenskurfjárhundur. Hún átti tvö got fyrst tvo hvolpa, hund og tík, en svo fimm einn hund og fjórar tíkur. Mamma stundaði ræktun á íslenskum hundum í um sex ár, hún eignaðist sinn fyrsta schafer hund humm ætli það hafi ekki verið svona 97-99 man ekki alveg allavega hún heitir Gunnarsholts chacha Freyja, en hún er “lespísk” og tók aldrei við hundi. Við gáfum gamla svissnenska vinnumanninum okkar hana eftir fyrsta sumarið hans hjá okkur, tikin hreynlega sá ekki sólina fyrir honum og hún var ekkert alltof falleg greyið svo að ekki var hægt að sýna hana og ekki rækta undan henni svo að þetta var svosem ágætt fyrir alla, hún var samt alveg einstaklega hlíðinn og góður hundur.
Já stuttu eftir að hún fór út þá dó Aska gamla og við fengum dóttur hennar úr seinna gotinu gefins, þá orðin 2 ára held ég. Hún hét Gjósku Dimma og var ofboðslega falleg tík, svört og hvít. Hún átti líka 2 got hjá okkur og til að nefna er dóttir hennar DKUCH INTCH KLBCH KBHV06 KLBV06 DKKV07 DKJUBV07 SUCH WW-08 Gjósku Ása, sem er búsett í Dannmörku, hæstsæmdi íslenskifjárhundurinn sem fæðst hefur á Íslandi hún var til að mynda besta íslenska fjárhundstíkin worldwinner 2008.
Þegar við vorum Búin að eiga Dimmu í hálft ár þá kom úr hrýsey fyrsti innflutti schaferinn okkar hún Gandra von der Kalerheide hún var byrjun okkar í ræktun Þýskafjárhundsins. Hún var blíðasti og sætasti hundur í heimi :)… Eftir seinna gotið hennar Dimmu,þar sem að voru trjár gorgeus stelpur, Gjósku Ása Áróra og Álfadís varð Dimma veik eða hún fékk krabbamein og við ákváðum að halda eftir dóttur hennar Áróru. Ára og Álfadís eru báðar með íslenskmeistarastig og ása auðvitað með alla titlana sína :) Við áttum Áróru þangað til að hún var rétt tæplega einsárs og þá ákvað mamma að hún nennti ekki íslendingunum lengur og vildi fara að einbeita sér að shafernum og gaf vinkonu sinni henni Stefaníu ( steffstellsræktun ) hana áróru í þrítugsafmælisgjöf. Áróra hefur verið mjög góð ræktunartík hjá henni.
Allir íslendingar farnir af heimilinu og Gandra nú þegar búin að eiga tvö got, bæði með innfluttum hundi sem hét Goldryn Garnet (Garri). Svo fluttum við inn tík sem heitir Assa von Galatassaray hún er ofboðselga vel byggð tík og vann allar sýningar sem hún fór á nema eina, fékk bláan borða ásammt flestum schaferhundum þessarar sýningar vegnaþess að hún var sögð “of” vinkluð ^o) wtf.? allavega svo fluttum við inn hundinn minn hann Úran ICH Odinn von den Dolomiten, stuttu eftir að hann kom pöruðuðum við hann og Össu saman og eignuðuðust þau 10 hvolpa en einn dó við fæðingu. Ekki leið á löngu og við pöruðum Göndru og úra saman og allt gekk voða vel hún var sónuð með fullt af hvolpum, svo fórum við í hestaferð og þegar við vorum að fara yfir veginn með allt stóðið og greyið gandra bara í sakleysi sínu að passa hestana kemur kærulaus ökumaður og keyrir á hana og brunar svo í burtu. Gandra mjaðmagrindarbrotnaði og allir hvolparnir dóu, en það sem skar úr um var að pissublaðran sprakk. hún gat ekki pissað svo að það var ekkert hægt að gera fyrir hana greyið :(
Úran er orðinn íslenskur meistari og þarf bara sitt síðasta cacib til að verða alþjóðlegur. Hann á hvolpa útum allartrissur :Þ Ræktendurnir hennar Össu vildu fá hana út til Þýskalands til að rækta undan henni og held ég fara með hana á sigerschau, hún er ennþá útí þýskalandi og ekki á leiðinni heim, þeir nota hana í sína ræktun og ég held að þeir ætli að kaupa hana af okkur.
Svo keyptum við easy von santamar, tík ættuð frá belgíu en fundum hana í þýskalandi hún er alveg ótrúlega fallegur hundum og skapferlið r alveg frábært, hun en nú þegar búin að koma með tvö got í gjóskuræktunina bæði undan Úrani, fyrst fæddust tveir hvolpar og svo núna í sumar fjórir. Henni vantar bara sporapróf og þá er hún orðinn íslenskurmeistari og það er ekki nógu langt á milli cacibana svo að hún verður bara að fá eitt á þarnæstu alþjóðlegu sýningu. Svo í fyrra minnir mig þá fengum við frá Þýskalandi alveg fullkomna tík hún heitir Caty von Oxalis og er rétt rúmlega tveggja ára. Hún er strax komin með öll íslensku meistarastigin og þarf bara að taka hlíðni og sporapróf þá er hún íslenskur meistari. Hún er líka búin að leggja sitt framlag í ræktunina hún eignaðist tvo fallega hvolpa undan Úra í sumar, og ætlum við líklegast að eiga tíkina úr því goti. Og núna er staddur stæltur strákur í einangrunarstöðinni í Höfnum, Mamma fór út til Serbíu að skoða hann og keypti hann á staðnum. Hann er mjög vel ættaður eins og hinir hundarnir okkar svo að hann ætti að vera mjög góð viðbót í góskuræktunina,
Bæði Íslensku fjárhundarnir og Schaferarnir frá okkur hafa staðið sig mjög vel á sýningum og hafa ræktunar og afkvæmahópar frá okkur alltaf fengið heiðursverðlaun.
“Suicide hotline… Please hold”