Jæja,,,þá er hún Fönn farin :'(

heyrðu þetta átti reyndar ekki að vera svona langt…ég ætlast ekki til að þið lesið þetta allt þar sem þetta er ekkert alltof vel sett upp hjá mér ..:$ En já vil helst engin skítacomment um að þú nennir ekki að lesa þetta af því þetta er óskyljanlegt og langt …..
en hérna kemur þetta….


ég var búin að vera suðandi í mömmu um hund síðan ég man eftir mér held ég, síðan þegar ég var 7 ára lofaði mamma mér að ég myndi fá hund þegar ég yrði 12 ára,
Síðan fluttum við til Costa rica og þar fékk ég hvolp, ljósa labrador stelpu, hún var aðeins 12 vikna þegar ég fékk hana, alltof ung. En ég man eftir fyrstu nóttinni. Hún saknaði greinilega mömmu sinnar mjög mikið því hún vældi og vældi. Hún svaf inní herberginu mínu í hennar eigin rúmi við hliðiná mér. Ég held að ég hafi ekki sofið neitt þessa nótt en það var þess virði. Hún vældi og vældi og pissaði og pissaði ég var alltaf að kveikja ljósið til að fara til hennar kúra hjá henni,taka hana uppí til mín eða fara fram og ná í bréf til að þrífa gólfið því hún pissaði soldið mikið af hræðslu.

Hún svaf voða mikið en var allveg ótrúlegur sprelligosi! hún hljóp út um allt og gelti og lék endalaust.
Hurðin útí garð var sona eins og gluggi bara gler, og þegar Fönn sá garðinn varð hún voða glöð tók allveg tilhlaup og hljóp á harðaspretti og púmm, klessti hún á hurðina:/ já hún varð pínu ringluð og dösuð …en hún hefur lent í mörgu svipuðu
Hún borðaði allt..einu sinni var ég með hana út að labba og þá alltíeinu kúkaði hún blöðru O.o
Hún hafði sem sagt einhverstaðar fundið blöðru og borðað hana, síðan var mér einu sinni gefnir sona litlir eyrnalokkar ég setti þá á eldhúsborðið og 2 mínútum seinna var Fönn búin að borða þá.
Síðan var mjög algengt að maður fyndi klóssett pappír útum allt og svona ýmislegt.
Við fengum mjög sjaldan að fá að fara ein á klósettið því hún ellti okkur út um allt og þegar við fórum á klósettið sat eða lagðist niður og beið hjá okkur ..hehe
síðan var mikið í uppáhaldi hjá henni að naga skó en hún hætti því samt.

Síðan var hún rosalegur hrakfallabálkur, henni fannst mjög gaman að fara í eltingaleik, og hún hefur þá nokkrum sinnum klesst á tré :S, og einu sinni ætlaði hún að hoppa uppá eitthvað borð hún var 7 mánaða og alltof þung, já hún hoppaði en náði ekki að koma sér uppá það þannig að það var ég sem þurfti að lenda undir henni og grípa hana ..! haha ekki það besta
síðan einu sinni var ég með Fanta glerflösku uppá skrifborðinu mínu, og alltíeinu sé ég hana stökkva uppá borðið og henda henni niður síðan tekur hún eitt glerbrot uppí munninn sinn og ég náttúrlulega panika og kalla á mömmu allveg að fríka út,,því henni var farið að blæða ..ég flýtti mér náttúrlega að taka það útúr munninum á henni, en síðan kom í ljós að það var verið að blæða úr nefinu..en það var síðan bara alltílagi með hana.
En við fórum annsi oft með hana til dýralæknisinns, frekar heppilegt að það tók mig sona 1 mínútu að labba þangað :') því hún var alltaf að borða eitthvað eða meiða sig..

Þegar hún var svona 5 -6 mánaða var hún enn bítandi. En bara mig,
það var þannig að ég var búin að dekra hana víst alltof mikið þannig hún vissi að hún myndi komast upp með allt hjá mér,
Til dæmis ef ég myndi segja við hana ef hún væri einhverstaðar þar sem hún mætti ekki vera, og myndi segja út þá myndi hún bara stökkva uppí mig og ´bita mig en ef einhver annar myndi segja það t.d þú ? þá myndi hún bara labba út eins og ekkert væri.
Þetta var orðið stórt vandamál (þið hafið kannski séð korkana hérna sem ég skrifaði um hjálp við að láta hana hætta bíta)
en já ég gat ekki farið með hana útí göngutúr, og þegar ég var ein heima með hana þurfti ég að hafa hana frammi eða í garðinum ,,,og ég gat ekki fengið hana til að fara út nema henda hundamat þangað sem hún átti að fara,, og mér leið fáránlega illa að gera þetta, því ég hennti matnum hún hljóp þangað og síðan þegar hún leit við var ég búin að loka hurðinni :/ en síðan fattaði hún þetta og var hætt að elta matinn, þannig ég var í stórum vandræðum með hana.
En þegar hún var um 9 mánaða hætti hún allveg að bíta mig, En hún glefsaði bara svona í leik =)
en hún var samt ekki allveg búin að læra hlíða mér.

En hún var allveg ofsalega blíð og góð. Hún var alltaf kyssandi allt og alla
Ef að hundar komu í heimsókn varð hún voða glöð og kyssti þá og lék við þá hún beit aldrei hunda eða sýndi sona eins og hún væri grimm.
Og þegar ég kom heim úr skólanum beið hún voða spennt fyrir framan hliðið og síðan dinglaði hún skottinu útum allt og rasinn fór fram og tilbaka og ég lagðist á gólfið hjá henni og kyssti hana og knúsaði og lék við hana.

En síðan þegar hún var 10 mánaða átti ég að fara til íslands og mamma mín myndi síðan koma með Fönn seinna þegar hún væri búin að klára skólann sinn(sko mamma ekki Fönn)

Og ég man eftir deginum þegar ég fór! Ég lék allveg endalaust síðustu dagana
Ég byrjaði á því að fara kveðja Fidel sem var hundur sem að ég passaði þegar eigandinn fór eitthvað í burtu og ég fór með hann útað labba á daginn so svona og síðan varð hann besti vinur fannar.
Og ég byrjaði að hágrenja og grenja því ég var svo leið yfir því að fá aldrei að hitta hann aftur og síðan fór ég að kveðja vinina og grét ennþá meira þá..!
Síðan var komið að því að kveðja Fönn en vitandi að ég myndi hitta hana eftir sona 1-2 mánuði, en ég lagðist á gólfið með Fönn og grét og grét held ég hafi aldrei áður grátið svona mikið, það var eins og það væri að renna foss niður úr augunum mínum.
Mér leið svo illa og mér langaði ekki neitt lengur að fara frá Costa rica!
Hún sleikti mig og fann að það var eitthvað ekki rétt, og hún þreif öll tárin mín í burtu, en ég hélt bara áfram að gráta og gráta
og síðan kom leigubíllinn og ég var sko ekki tilbúin til að fara og hélt fast utan um litlu dúlluna mína…ég get bara ekki líst þessu sko :/
En síðan hóf ég mig í það að fara, kvaddi alla og sast inní bílinn hágrátandi og ég held að ég hafi grátið alla leiðna út á flugvöll!
Og síðan kom ég til íslands, Fönn og mamma ennþá úti

Síðan í byrjun ágústs ætlaði mamma að koma til íslands en án Fannar, því það var ekki víst að við myndum flytja til Íslands.
Þannig hún ætlaði aðeins að heimsækja og taka mig með tilbaka.
Síðan fékk hún einn kunningja sinn sem á einn Golden Retriver til að passa fönn.
Mamma kom til íslands en fór síðan seinnipartinn í ágúst án mín. Ég bý núna tímabundið hjá frænku minni.

Síðan fór Fönn til mömmu þegar hún kom.
Og fyrir svona 3 vikum hringdi mamma í mig og sagði mér að hún þyrfti sennilega að gefa Fönn!
Ég fékk allveg hrikalegt sjokk…og spurði hana bara hvað hún væri að hugsa að taka fönn frá mér ?
Hún sagði mér að það væri of erfitt að taka hana til annara landa og svona því það er ekki ennþá vitað hvert við förum.
oog mest af því að Mamma myndi aldrei treysta fönn fullkomnlega fyrir að vera með mér einni, því það gæti komið að því að hún myndi stökkva uppá mig og bíta mig..! og þá myndi mamma lóa henni!
Síðan frétti mamma að það var einn labrador sem býr rétt hjá okkur eins og Fönn sem beit 7 ára strákinn sem hann hafði alist upp með.!

Ég var þvílíkt sorgmædd útaf þessu. Lagðist uppí rúm og grét og grét. borðaði eiginlega ekki neitt. Bróðir minn þurfti að koma til mín og ég var að drepast úr sorg =(
Ég fór ekki í skólann daginn eftir…ég lá bara uppí rúmi vildi ekki fara út eða neitt..!
Ég fór reyndar í skólann daginn eftir en eftir það beint uppí rúm og ég var bara í þvílíkri sorg þessa helgi..síðan viku seinna var ég nú farin að brosa og svona…
og núna er ég bara eins og venjulega en ég sakna hennar allveg óeðlilega mikið ..og mér finnst mjög erfitt að íminda mér það að ég eigi aldrei eftir að hitta hana aftur

úps..heyrðu þetta átti reyndar ekki að vera svona langt…ég ætlast ekki til að þið lesið þetta allt þar sem þetta er ekkert alltof vel sett upp hjá mér ..:$ En já vil helst engin skítacomment um að þú nennir ekki að lesa þetta af því þetta er óskyljanlegt og langt …plís,,