Arrrrg! Ég er búin að vera með svipað vandamál. En ólíkt að því leyti að aðrir hundar eru alltaf að ráðast á aumingja hlummann minn. Þetta er eiginlega bara nýbyrjað (6-9 mánuðir, hann er orðinn 5 ára og hefur alltaf áður komið vel saman við aðra hunda). Og hann er svo stór, að hann hreinlega MÁ EKKI verja sig. Og ég get eiginlega ekki lengur leyft neinum öðrum að fara með hann út, því að þá er hætta á að þau geti ekki stjórnað honum. Og plús það að ég er að verða brjáluð á einhverjum smákrökkum sem eru úti með hunda sem ráðast á minn og standa svo og ráða ekkert við hundinn. Og ég þarf að ALFAST yfir þeim báðum :( Mér finnst ömurlegt að þurfa að tugta annarra manna hunda. Fyrir utan að halda mínum frá.
Annars hef ég heyrt að það sem eigi að gera sé að láta hunda alltaf vera ólarlausa þegar þeir hitta aðra hunda (og þeir hundar eigi að vera ólarlausir líka) og ef þeir fara eitthvað að böggast, þá eigi eigendurnir að snúa bakinu í þá og ganga í burtu. Ignorera þá. Ég bara ÞORI því ekki!
Gungun, þú átt allan minn skilning. Við ættum kannski bara að fara á námskeið saman með voffana?

Þegar hundurinn er í bandi þá er hann “tengdur” eigandanum. Hundurinn þinn lítur greinilega mjög mikið upp til þín. honum fynnst hann geta allt þegar hann er í bandinu hjá þér. þess vegna er hann alls ekki hræddur við að ögra öðrum hundum. það er langbest að leifa hundunum strax að heislast þegar þeir hittast þá er það búið og þeir þurfa ekki að skapa eitthverja leiðinlega spennu á milli sín. Það gildir það sama um þegar að tveir ókunnugir hundar þurfa að vera á sama heimili þá byrjar kanski svæðisyfirráðadeila . pissað á húsgögn slegist og ég veit ekki hvað. þetta er besst að leisa smátt og smátt´fara með þá saman út og láta þá hittast “óvart” ótá víðavangi báða lausa. þegar það er komið að hundum í slagsmálum er allt í lagi að grípaínní málin og þá er lang besst að taka hundin “hvolpagripi” allveg eins og mamma þeirra gerir þegar þeir eru litlir. Þá er tekið í hálsinn aftanáhundinum og með því að koma að árásarhundinum aftanfrá þá er samasem engin hætta á því að þú bítir hann svo er alltílagi að skamma hann fyrir það sem hann var að gera. En reynið auðvitað að forðast að skamma hunda sem þekkja ykkur ekki maður veit aldrey hvernig ókunnugir hundar taka því.

Þegar hundar slást lítur það oftast fimmfallt verra út heldur en það er. hundarnir bíta hvorn annan mjög fasst mikklu fasstar en hvolpaglefsið þannig það getur verið vonnt að lenda á milli. Það er mjög algengt að hundunum bregður við svona slagsmál og að þeir meiði sig eitthvað. Stundum þarf að sauma svona eins og eitt eira á aftur og eitthvað. En það er alltaf ágætt að spyrja eiganda hinn hundsins ef að kvuttinn þinn hefur greinilega verið bitinn fasst hvort að hann sé ekki full bólusettur. Gangi ykkur vel.

Kalli

Prófaðu að taka smá æfingar með honum þannig að alltaf þegar þú mætir öðrum hundi að setja hann fyrir aftan þig og labbaðu svo í burtu. Þú verður að sýna hundinum það að það ert þú sem ræður og hann á ekki að velja og hafna inn í hópinn. Það er það sem hann er að gera. Það er hlutverk foringjans að sjá um það. Hugmyndinn um að hafa hundana lausa er byggð á því að þegar fólk er með hundana sína í bandi þá hittast þeir yfirleitt auglitis til auglitis og þá eru meiri líkur að þeir lendi í slag. Hundar heilsa með þvi að þefa að rassinum af hvor öðrum, þar eru þeirra lyktarfrumur. Þú ert örugglega ekki með “slagsmálahund” heldur hund sem heldur að hann ráði.

Ekki vera hjá honum, farðu í hina áttina. Hann fær stuðning hjá þér og ekki vera að kalla NEI því að þú getur verð að espa hann upp. Best að skipta sér ekki af honum og ef hann hittir aðra hunda að ganga í hina áttina og sjá hvað gerist ef hann er einn. Ef þú ert á Geirsnefi t.d., ekki safnast saman í hópa, því þá sækja hundarnir til ykkar og úr verða oftar en ekki slagsmál.!!