Hvað á að gera við hundinn sem vill ekki vera einn heima ?

Hvað er hagt að gera svo að hundinum líði betur einn heima.

(ég er engin sérfræðingur um þessi málefni þetta eru bara nokkrar hugmyndir sem ég hef fengið af góðri reynslu, bókalesstri og frá góðum mönnum)

Ég tel að ástæðurnar fyrir þessu vandamáli séu mismunandi hér er það sem mér dettur í hug að gæti verið að og ég tel að allir ættu að athuga hjá sínum hundi. Hundurinn er of háður eigandanum sínum. ef að hundurinn elltir ykkur á röndum inni í íbúðinni og lítur ekki af ykkur. Ef þið gangið eitthvað um íbúðina er hann óörruggur um að þið ætlið að skylja hann eftur. Hundurinn er að sækjast eftir athygli ef að hann pissar inni þegar þú ert að horfa á sjónvarpið, ef að hann kemur til þín og ýtir tríninu í þig. þegar þú ert að gera eitthvað annað en að hugsa um hann, ef hann nagar eitthvað sem hann á ekki að vera með, eða húsgögn. þetta eru mjög greinileg dæmu um athyglisþörf. Og hún veldur hræðslu um að hundurinn sé yfirgefinn. (eigendur hunda sem hafa verið hjá fleyri enn einni fjölskyldu ættu að athuga þetta)
Það sem úskýrir þessa hræðslu og samveruþörf er vafalaust úlfseðlið og villta eðlið í dýrinu. því að Villtir hundar, úlfar og refir lifa í hjörðum og þeir yfirgefa hellst aldrey hjörðina sína. þessu þarf að breita og það það þarf að koma hundinum í skylning um að það snýst ekki allt um hann og að maður þarf ekki alltaf að leika við hann þegar að honum sýnist. Gott er að hafa fasta leik tíma á hverjum degi.

1. Hafa eins dimt og mögulegt er á viðverustaðnum (Róandi umhverfi)

2. Hafa rólega tónlist á til dæmis 96,7 því að þar eru raddirnar svo svakalega rólegar og yfirvegaðar. td. væri ekki sniðugt að hafa Radio X (sem er reyndar uppáhalds útvarpsstöðin mín) því að þar eru öskur og læti og ekki róleg og afslappandi lög.

3. Ekki kveðja hundin með blíðu og alls ekki með vondu, bara láta hann vita svona 5 minotum fyrr að hann eigi að vera heima og svo “ignora hann” á meðan þið takið ykkur til. Það er mjög mikilvægt að hann viti að hann eigi að vera heima áður en að hann sér að eigandinn er að fara út því þá gerir hann sér allveg örugglega (falskar)vonir um göngutúr og finnst hann þá meira svikin.

4. Búr. Mér leist mjög ílla á þessa hugmynd fyrst en eftir rökræður við stórabróður, dýralæknin og sjálfan mig komst ég að þerri niðurstöðu að þessi hugmynd væri ekki svo galin. hundurinn eiðileggur ekki húsgögn, hann hleypur ekki um íbúðina eins og hálviti og hann sleppir því að kúka. Búrið þarf að vera næjilega stórt fyrir hann. Hann þarf að geta setið snúiðsérvið og legið auðveldlega þannig að það sé pláss fyrir teppið hans(kunnuleg ligt) og nagbeinið(eitthvað þarf maður nú að gera inní þessu búri). Fyrst þarf að sýna honum búrið og reyna alltaf að forðast að pína hann inn í það. til að gera búrið sem áhugavewrðast á að sýna hundinum að dótið hanns sé sett inn í það og segjia með rosalega spennandi og góðum tón. Sjáðu hvað þetta er fínt og þetta er búrið hans Mola eða eitthvað svoleiðis. nú veit hann að þetta er jákvætt hafa búrið opið alltaf fyrst og gefa hunum nammi þegar henn er inni í því. Láta hann síðan lyggja kyrran og sjá hvort hann kemur sér ekki fyrir. þetta er sniðugt að gera fyrsta daginn og svo fara að sýna honum hvað þessa frábæru hurð þar sem hann getur verið lokaður inni reyna að fá hann til að finna að þetta sé hanns staður. það er skárra að ´leggja sig í búrinu sínu heldur en að vera æstur og ráðvilltur í allri íbúðinni og vita ekkert hvað þeir eigi að gera við sjálfan sig.

5. Fara í göngutúr og veraviss um að hundurinn sé búin að kúka og pissa áður hann verður einn heima.

6.reyna að hafa hundinn á sem minstu svæði svo umhverfið bjóði bara upp á svefn en ekki vandræði.

7. ekki fagna hundinum alltof vel þegar þú kemur loksins heim því hann á að venjast þessu.

Gangi ykkur vel

Karl Georg Karlsson og Moli, Skottuson