þakka upplýsingarnar
ég mun muna þetta

Pex :o)

Hundurinn á okkar heimili telst til þess að vera einn af fjölskyldunni. Þannig að hann fær yfirleitt það sama að borða og aðrir meðlimir og er hann 9 ára og hæstánægður með lífið!

Ekki hlusta á þennan vitleysing (fáráðling?).

Í fyrsta lagi heitir það “Þurrmatur” ekki “ÞURMATUR”.
og í öðru lagi þá er eina sannleikskornið hjá honum að “EF þú ert alltaf að skipta um fóður” sé slæmt.

Fáviska á hundamálum er greinilega í hávegðum höfð á þessum bæ.
“Ekki gefa kjöt, kemur hundinum á blóðbragðið” vantar bara í þessa asnalegu ræðu.

Hundar eru alætur, ekki kjötætur.
farið á http://www.google.com/ og leitið að mataræði hunda (á ensku).
Einnig er http://www.amazon.com/ gott fyrir bækur um umræðuefnið.

Bara svona til að enda þessa stuttu grein (ég nenni ekki að segja meira, frekar pirraður yfir þessum nornabrennara frá miðöldum) þá getur maðurinn HELDUR EKKI MELT GRÆNMETI, allaveganna ekki allt. Það eru trefjarnar sem hjálpa okkur (og hundum). Það sem við getum nýtt er yfirleitt í mynd vítamína (og hjá hundum)
Það þarf matvælafræðing til að koma nú og útskýra meira.

Þess á milli, hunsið þessa grein og aflið ykkur sjálf upplýsinga um mataræði hunda hjá fólki sem lesa bækur frá þessari öld.

Duncan

Merkileg skoðanaskipti hérna….. Ástæðurnar fyrir því að ég gef mínum hundi mestmegnis þurrmat, eru eftirfarandi:

1) Hundurinn er mjög stór og tekur all-hraustlega til matar síns, ef ég ætlaði að gefa honum eingöngu eitthvað lekkert nammigott (er einhver að ímynda sér að þurrmatur smakkist vel???) þá þyrfti ég að ræna banka í frístundum ;)

2) Mér finnst notalegt að vita að það eigi að vera meira og minna öll nauðsynleg efni fyrir hann í þurrfóðrinu.

3) Ég hlýt að vera að nota gott þurrfóður, því ég hef verið með það sama í 2 ár núna og hann hreinlega ljómar af hreysti þessi elska, feldurinn allur gljáandi og skapið fjörugt. Þ.a. ég sé ekki ástæðu til annars en að halda því áfram.

En ég held að fólk verði líka að muna það að ÞURRFÓÐUR ER EKKI ENDILEGA ÞAÐ EINA RÉTTA. Ég er hvorki með né á móti. Hundar hafa fylgt manninum mun lengur en þurrfóðrið hefur verið til sölu og þeir hafa þrifist vel án þess. Einnig má benda á að allt það sem fer í þurrfóður var einhverntíman “ekki þurrfóður” heldur kjöt, grænmeti og fleira.
Minn hundur þrífst vel á þurrfóðri, en ég veit um marga hunda sem þrífast alveg jafn vel á öðru fæði. Ég held að það sé algengara að óreglulegt mataræði og/eða óreglulegir matmálstímar trufli meltingu hjá hundum (niðurgangur/hægðatregða), já og ÓNÓG HREYFING. En ég er svosem enginn dýralæknir, þ.a. ég get bara dæmt eftir mínum eigin hundum gegnum tíðina.
En ég er ekki harðbrjósta manneskja, ég gef voffsa mínum líka eitthvað gúmmulaði inn á milli. Oftast eitthvað sem við borðum sjálf. (Uppáhöldin hans eru lifrarpylsa, Subway bátur með kjötbollum (lol), pasta með túnfiski, kartöfluflögur og kanilsnúðar.) Hann fær nú yfirleitt ekki niðurgang af því, hann fær eiginlega bara mjög sjaldan niðurgang. Oftast er nær að rekja niðurganginn til álags, t.d. eftir áramótin (“litla” skræfan mín), ef fjölskyldumeðlimur er langdvölum að heiman eða eitthvað svoleiðis. Þannig er allavegana minn hundur.

Ég held að fólk verði bara að meta það sjálft, hvernig það vill fóðra hundinn sinn. Og vita hvað hundurinn þolir best. Ég þekki marga hunda sem átu alla æfi það sama og var á borðum hjá fjölskyldum þeirra og þeir þrifust mjög vel. Aðalatriðið er bara að þeir fái næga næringu.
Já og vel á minnst, hundurinn minn borðar oft grænmeti, t.d. tómata, gúrkur og kál. Honum finnst það ekkert sérlega gott held ég, en hann lætur sig oft hafa það með öðrum mat. Ég hef aldrei nokkurntíma séð hann kasta því upp.
Það virðist vera allur gangur á því hvað fólk gefur hundunum sínum að borða og svo lengi sem hundurinn er heilbrigður og ánægður, þá hlýtur fólk að vera að gera a.m.k. eitthvað rétt.
En á meðan ég man (þetta er til Voffs): Þú gerir þér grein fyrir því að þurrfóður og dósamatur er mjög misjafn að gæðum og hundar geta verið með ofnæmi eða óþol fyrir ýmsu bæði í þurrmat og dósamat. En það var dýralæknir sem ráðlagði mér að gefa hundinum aldrei nokkurntíman dósamat og ég hef ekki gert það síðan. Lesið alltaf innihaldslýsinguna á fóðri og grafist fyrir um hversu vandað fóðrið er.
En sennilega held ég að það sé best að við förum bara öll og hringjum í dýralækni, til að fá upplýsingar, fyrst þetta virðist vera svona mikið hjartans mál fyrir suma að hundar megi BARA borða þetta en ekki hitt. Minn hundur borðar allavegana hitt og þetta, allt með bestu lyst og er stálhraustur og glaðlyndur. Og það er það eina sem skiptir mig máli.

Kv.

L.

Hundurinn minn vildi helst ekki hundamat (af því að við átum hann ekki) hann át allt sem hann fann og ældi bara ef hann fékk bein.
Kv. Regí3