Já, sumir eru bara svona, því miður.
Ef samkomulag næst ekki á góðu nótunum, þá held ég að þið verðið bara að bíta í það súra epli að hundurinn geti ekki verið í garðinum.

Má ekki gera bara samning, td að þið lofið að þrífa alltaf upp eftir hann og að hann sé ekki eftirlitslaus einn í garðinum ? Og ef það væri ekki staðið við það, þá myndi réttur ykkar til að hafa hundinn í garðinum renna út …

Ég veit samt ekki nákvæmlega hvernig hundahaldslögin eru, en ég held ég að sé að fara með rétt mál, þeas að ef að nágranninn segir nei, þá gildi það, því garðurinn er sameign.

PS: Ef hundurinn er óskráður, og nágrannarnir ósáttir, þá myndi ég skrá voffa undir eins, bara svo að þau séu ekki að siga hundaeftirlitinu á ykkur.

Kannski er þeim illa við póstinn vegna þess að hann kemur og skarkar í lúgunni á húsinu þeirra og treður einhverju drasli inn en talar aldrei við neinn eða kemur inn eins og alvöru gestir.

Annars þarftu ekkert að bera út ef þú sérð að hundur er laus í garðinum. Þú hefur rétt til að neita að bera út í það hús og fara fram á að fólkið fái sér pósthólf. Það var mér alla vega sagt eitt sitt þegar mamma og hundurinn höfðu verið í sólbaði. Mamma fattaði ekki að grípa hundinn þegar pósturinn kom og hann faldi sig bak við limgerðið og stökk fram geltandi þegar pósturinn var nærri kominn að húsinu. Pósturinn fékk næstum því hjartaáfall og fannst þetta ekkert rosalega fyndið eða þannig.

Alla vega, betra fyrir þig að neita bara að fara inn á lóðina og sleppa við að vera hugsanlega bitinn.

Mér finnst þetta alveg rétt hjá þér, og á ég þá sérstaklega við þá sem stunda blaða-og póstútburð, ég lét útbúa skilti sem á stendur að HÉR BÝR HUNDUR. það hafa allir verið mér þakklátir, enda finnst mér þetta alveg sjálfsagður hlutur, og kostar smáaur. kveðja.

Abesynth: Ég held nú að sökin sé ekki alltaf hundsins í þessu tilfelli með blaðaútburð og annað. Unnusti minn hefur oftar en einu sinni rifið upp hurðina heima hjá foreldrum mínum og náð blaðberum vera að stríða hundgreyinu með því að fikta í lúgunni og annað slíkt og helt sér yfir þá, höfum meira að segja hringt og kvartað yfir þessu.

Hundurinn minn er algjör ljúflingur, myndi aldrei gera flugu mein en hann geltir eins og stór varðhundur og já ég get alveg skilið að það gæti hrætt fólk og hann getur komið á fartinu á móti manni, en mesti skaðinn sem hann gæti gert væri að væflast á milli fótanna á þér og fella þig óvart. Við tókum á það ráð heima að biðja konuna hjá póstinum að heilsa honum meðan við héldum í hann og eftir það varð hann voðalega vinalegur og rólegur yfir þessu öllu saman, sérsatklega þegar að hún leyfði honum að hjálpa sér að halda á póstinum inn. Það má heldur ekki gleyma því að hundar finna alveg ef fólki er illa við þá og þeir virðast verða extra erfiðir við það fólk.

Svo má ekki gleyma því að fólk sem er ekki vant hundum heldur stundum hreinilega að allt sé að glefsa, dýrið má varla opna munninn til að anda að þá á hann að vera að glefsa. Jú auðvitað eru til illa upp alin dýr sem glefsa og/eða bíta og það er í flestum tilfellum útaf lélegum eigendum en það má ekki alltaf áætla að dýrið sé að glefsa eða eitthvað álíka.

En ég hef samt aldrei vitað aðra eins vitleysu og þegar maður er beðin um að halda dýrinu frá lúgunni að innanverðu, það er ekki eins og dýrið stökkvi í gegnum þessa litlu rifu og éti fólk, eina sem hundurinn gæti gert væri að skemma póstinn eða blaðið og þá hlýtur það bara að vera vandamál eigendanna að fá allt sundurtætt til sín. Hvað á maður að binda dýrið inni ef maður getur ekki lokað forstofuna af?? Bara common, yfir öllu má nú kvarta (veit nefnilega um einn sem fékk svona kvörtun frá blaðbera) :)

Ég myndi segja við nágrannana að þið viljið fá bakgarðinn og leyfa þeim að hafa framgarðinn. Ef þau taka illa í það, segið þeim þá að taka draslið sem þau eru að geyma í framgarðinum og byrjið að nota garðinn eins mikið og þið getið. Spilið badminton í honum, fótbolta, tjaldið, liggið í sólbaði o.s.frv. Þá skipta þau ábyggilega fljótlega um skoðun.