Sprenging er þegar efni þennst hratt út, yfirleitt vegna oxunar, í miklahvelli var tíma-rúmið sjálft að þenjast út, eins og þú hefðir komist að ef þú hefðir lesið þennann link sem þú settir af einhverjum ástæðum sem tilvitnun aftast í svarið þitt.
Miklihvellur er þýðing á Big Bang, og Big Bang var upprunnalega nafn sem var notað til að hæðast að kenningunni af þeim sem skildu varla um hvað hún fjallaði, enda ef þú vissir eitthvað um eðlis- og efnafræði þá vissirðu að ekkert hljóð hefði getað orðið í efni í ástandi eins og það var í upphafi alheimsins, auk þess sem það er ekkert í hraðri útþennslu tíma-rúms sem ætti að mynda hljóð.