Einu sinni voru tveir gíraffar uppí tré að prjóna marmelaði! Þá flaug flugvél yfir og hrapaði! Þá sagði einn gíraffinn:“þetta er allt í lagi, ég er með bögglabera”…..

Einu sinni voru tvær gulrætur í baði.
Svo sagði ein gulrótin við hina:“Viltu rétta mér sápuna?”
þá sagði hin: “Helduru að ég sé sjónvarp eða hvað?!”


Einu sinni var maður sem var nýbúinn að festa kaup á glænýju harley. Eini gallinn var að sætið var úr ekta leðri og þessvegna þurfti hann að bera feiti á það ef það kom rigning.
Hann ætlaði að túra aðeins inná suðurland á gripnum. Hann gleymdi sér alveg í asanum og hann sá að hann var orðinn bensínlaus. Hann labbaði inn á næsta bæ og spurði hvort hann gæti beðið þar til morguns því klukkan var orðin hálf tólf og næsta bensínstöð í tíu kílómetra fjarlægð.
Bóndinn á bænum bauð honum inn og sagði að þau væru að fara að snæða. Maðurinn settist niður og þá sagði bóndinn honum að það væri ein regla við matarborðið að maður mætti ekki tala því þá þyrfti maður að vaska upp. Enginn var búinn að tala við borðið í hálft ár svo uppvaskið var orðið helvíti mikið.
Hann byrjaði að borða en sá þá hvað heimasætan var girnileg. Hann ákvað að drífa í því og skellti henni upp á borðið og tók hana. Hann hélt áfram að borða en sá þá að konan var líka helvíti falleg. Hann gerði það sama við hana og hélt síðan áfram að borða.
Hann leit út og sá að það var byrjað að rigna. Hann ætlaði að fara og bera á sætið. Hann dregur upp dollu af feiti og stendur upp. Þá stendur bóndinn upp og segir: Fjandinn hafi það, ég skal þá vaska upp…