Hann var í svo miklu pissuspreng að hann gat ekki einu sinni stoppað og krosslagt fæturnar til að halda í sér, þegar hann var að bera líkkistuna úr kirkjunni og lét því bara pissið vaða út um allt og pissið skvettist svo úr buxnaklaufinni þannig að hann virkaði einsog lifandi gosbrunnur og skvetti á hina líkberanna pissinu sínu. Samt reyndu allir að koma kistunni út úr kirkjunni, labbandi einsog hægfara mörgæsir. Svo sagði ein líkberinn við hann. Blessaður, hafðu engar áhyggjur af þessu. Við nefnlega vorum ekki búnir að fara í sturtu í morgun. Hahahahahahahahahahahahaha!