Jón, Páll og Guðmundur voru saman í ferð á ókunnugum slóðum. Allt í einu birtust mannætur og tóku þá sem fanga og fóru með þá í þorpið sitt.
Þegar þeir voru komnir þangað var þeim sagt að þeim yrði sleppt ef typpalengdin á þeim öllum til samans væri 30 cm eða lengri.
Hófust þá miklar mælingar og sepkúlasjónir og þannig endaði það með því að þeim var sleppt, þar sem typpalengdin var nákvæmlega 30cm.
Þeir voru rosalega fegnir og höskuðu sér í burtu.
Svo á leiðinni heim fóru þeir að ræða málin. Jón sagði við félaga sína að hann hefði nú aldeilis bjargað þeim þarna hjá mannætunum þar sem hann var mældur með 20 cm langan drjóla. Þá sagði nú Páll “Já, satt er það Jón minn. En ég er nú samt sem áður bara mjög sáttur með mína 9cm”. Þá heyrðist í Guðmundi “hah! Þið voruð nú bara heppnir að ég var með standpínu!”





Svo smá tips fyrir ykkur. Til þess að gera brandarann enn skemmtilegri og fyndnari þá er mjög sniðugt að hafa nöfn einhverra þeirra sem maður er að segja brandarann við. ;)