Heiða var 10 ára gömul og forvitin eins og aðrar stelpur á
hennar
aldri.
Hún hafði stundum heyrt stærri stelpur tala um að vera með
strák og
þegar hún var búin að brjóta heilann um það er í nokkurn tíma,
hvernig það
færi
fram, fór hún til mömmu sinnar og spurði hana um þessa
hluti. Það var
lítið
um svör hjá mömmunni, sem roðnaði bara og fór hjá sér. Í
staðin
ráðlagði
hún henni að fela sig bak við gluggatjöldin í herbergi
stórusystur
sinnar, þegar hún kæmi heim með strák næst. Hún gerði það og daginn
eftir lýsti hún atburðarásinni fyrir mömmu sinni. Systa og vinur hennar sátu
saman og töluðu í smá stund, en þá stóð hann upp, slökkti á flestum
ljósum og fór að kyssa hana og faðma hana að sér.
"Ég held að systa hafi verið hálf lasin, því að hann fór með höndina undir
blússuna hennar, til að finna hjartað, allveg eins og
læknirinn gerir, nema hvað hann er ekki eins klár og læknirinn. Hann ætlaði aldrei
að finna hjartað í henni. Kannski hefur hann verið eitthvað lasinn líka, því
að eftir smástund voru þau bæði farin að mása og stynja. Honum
hlýtur að hafa verið kalt á hendinni, því að hann brá henni undir pilsið
hennar. En þá versnaði systu bara. Hún fór að andvarpa og stundi þungann.
Svo engdist hún sundur og saman og renndi sér neðar í svefnsófanum. Það var
þá sem hún fékk hita, því hún sagðist vera orðin sjóðandi heit. Loksins
komst ég að því hvers vegna þau voru svona veik. Lifandi silungur hafði
einhvernveginn komist undir föt stráksins. Svo stökk hann út úr buxunum
hans og stóð út í loftið, ábyggilega 20-25cm langur. Ég get svarið það. Strákurinn greip utan um hann til
hann slyppi ekki burt. Þegar systa sá hann varð hún skelfingu lostin. Hún
glennti upp augun, munnurinn seig galopinn og fór að ákalla guði og
svoleiðis. Hún var furðu lostin og sagðist aldrei hafa séð neinn svona stórann. Hún ætti að sjá suma af silungunum sem við pabbi
veiddum í sumar.
En hvað um það, systa hleypti í sig kjarkinn og reyndi að bíta hausinn af
fisinum. Allt í einu heyrðist undarleg hljóð í henni og hún
lét hann lausann. Hann hefur líklega bitið hana til baka. Þá greip
hún utan um silunginn með báðum höndum og hélt honum föstum, meðan
strákurinn tók upp munnkörfu eða eitthvað svoleiðis upp úr vasanum og renndi
henni yfir hausinn á kvikindinu, svo að það gæti ekki bitið hana aftur.
Þá lagðist hún á bakið og glennti sundur lappirnar til að hún gæti klemmt
silunginn saman og vinur hennar hjálpaði til með því að leggjast ofan á hana
þar sem hann lá milli fótanna á henni. En silungurinn barðist upp á líf og dauða.
Systa fór að kveina og veina og strákurinn átti fullt í fangi með
að halda sér ofan á henni. Ég held að þau hafi ætlað að drepa silunginn með því að
kreista hann á milli sín. Eftir svolitla stund hættu þau að
hristast til og gáfu frá sér heilmikið andvarp. Strákurinn stóð upp og mikið rétt, hann var búinn að drepa silunginn. Ég vissi að
hann var dauður vegna þess að hann hékk máttlaus út úr buxnarklaufinni og eitthvað
var að, systa og strákurinn voru náttúrulega dálítið þreytt eftir
bardagann, en þegar þau voru búin að hvíla sig dálitla stund fór þau að
gæla hvort við annað. Hann byrjaði aftur að faðma hana og kyssa. Og
svei mér þá, silungurinn var ekki alveg dauður, hann byrjaði að
tútna út og þaut upp enn einu sinni, svo fóru þau aftur að slást við hann.
Þessir fiskar hafa ábyggilega níu líf, eins og kettir. Í þetta sinn reis
systa upp og reyndi að kála silungnum með því að setjast ofan á hann.
Eftir hálftíma baráttu tókst þeim að drepa silunginn. Ég veit að hann var
endanlega dauður vegna þess að strákurinn fletti roðinu af honum og hennti því í klósettið.

……..mamma, afhverju ertu svona skrítin í
framan…….???????