Fyrir svona ári (meira eða minna) þá var ég heima hjá vini mínum sem var svoldið síðhærður þá. Og hann var í tölvunni en ég var að leika mér að zippo-num mínum (sem ég er nú búinn að týna) og svo kviknaði óvart í hárinu hans en slökknaði nátturulega strax og hann bara:

Gaur, varstu að kveikja í hárinu mínu?

Ég: Ööö…. nei?

Það var fyndið þá.
Let me in, I’ll bury the pain